Inny, lecz nigdy obcy

Całkiem Inny, Ojciec nie jest odległy. Jezus ukazuje Go, jak zajmuje się stworzeniem z troskliwością przerastającą wszystko to, do czego ludzie są zdolni; nawet najdrobniejszy szczegół staje się przedmiotem Jego uwagi. Nic nie jest zbyt małe, zbyt drobne. On liczy nasze włosy, przyodziewa zioła polne, żywi ptaki niebieskie (Łk 12,7.24-28). Całkiem Inny nie jest dla Jezusa niczym niedostępny i skupiony na samym sobie wyniosły władca, lecz jest Ojcem skierowanym ku dobru, jakie może wyświadczyć. Bezustannie troszczy się o tych małych (Mt 18,10). Za każdym razem, kiedy Jezus odwołuje się do Jego odmienności, czyni to po to, by dać przedsmak dobroci i miłości przerastających wszelkie ludzkie wyobrażenie: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to co dobre tym, którzy Go proszą” (Mt 7,11). Odmienność Ojca czyni Jego nieskończoną troskliwość możliwą.

Czytając Kazanie na Górze zbyt często zapominamy, że wiele słów Chrystusa wyjaśnia nam przede wszystkim, kim jest Ojciec:

Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych (Mt 5,40-45).

Wszystko w tych wersetach wskazuje na niepojętą bezinteresowność. Dawać bez wyrachowania czy odmierzania - to właściwość przede wszystkim Ojca. Uczniowie Jezusa zostali powołani, by stać się Jego odbiciem w świecie.

Odmienność Ojca czyni możliwą bliskość, której ludzie nie potrafią osiągnąć. Całkiem Inny, więc nie ograniczony do kontaktu zewnętrznego. Całkiem Inny może być jednak Całkiem Bliski i razem z Synem przebywać u ludzi (J 14,23). „Bóg przez swoją transcendencję jest immanentny istocie stworzonej”. Dla św. Pawła tylko „jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, [który jest] i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich” (Ef 4,6).

Odmienność i bliskość - obie te rzeczywistości łączą się w uderzającym stwierdzeniu Jezusa: „Ojciec twój, który widzi w ukryciu”. „W tym stwierdzeniu (...) nowotestamentowe objawienie osiąga absolutny szczyt. Łączą się w nim zrozumienie spraw ludzkich i Boży osąd, ufna bliskość i najsurowsza niedostępność”. Nawiązanie do spraw sekretnych, które Bóg ma któregoś dnia objawić, przywodzi na myśl Sąd (Rz 2,16; l Kor 4,5; 14,25). Lecz transcendentny Sędzia historii to „twój Ojciec”. On zajmuje się przede wszystkim tym, by zauważyć i dowartościować to wszystko, co człowiek jest w stanie uczynić dobrego nieświadomie.

Więcej na następnej stronie