– Charyzmat miłości miłosiernej bardzo mocno podkreślała nasza założycielka, która w XIX w. zajmowała się ubogimi między innymi w Jerozolimie – zaznacza s. Karolina, przełożona jedynego w diecezji sandomierskiej domu serafitek, znajdującego się w Pysznicy.
– Gdy wylatywałam z Polski, czułam lekkie przerażenie. Ale zaufałam cichemu pragnieniu, które przez całe życie pociągało mnie ku misjom – podkreśla Hanna Honisz.
Bernardynki z Zakliczyna pochodzą z rozmaitych środowisk i terenów Polski. Są z Gdańska, z terenów Wileńszczyzny, z Rzeszowskiego, Tarnowskiego. Dlaczego wybrały ten zakon, a nie inny? Trudno im odpowiedzieć.
Na Ukrainie, Litwie, Białorusi na pomoc rodaków czeka ok. 120 kombatantów oraz ich rodziny. Wsparcie musi też dotrzeć do Polaków mieszkających w Mołdawii.
– Mogę śmiało powiedzieć, że 12 sierpnia 2002 r.drugi raz się narodziłem. Miałem wtedy 50 lat – mówi Jan Statuch.
Watykańskie mury i klasztorna krata stanowią „podwójną klauzurę”. Co 5 lat następuje za nią zmiana modlitewnej warty. Obecnie przejęły ją wizytki, a modlitwy brzmią na hiszpańską nutę.
– Nieważne, jakiego człowieka spotykamy na swojej drodze, nie możemy go zaszufladkować, ale mamy dostrzec w nim bliźniego – mówi Elżbieta Rylewicz.
– Moje powołanie misyjne kiełkowało już podczas studiów seminaryjnych. Jest to dalsza odpowiedź na Chrystusowe powołanie sprzed lat: „Pójdź za mną” – mówił ks. Grzegorz Kasprzycki.
– Na misjach jesteśmy codziennie – przekonuje Adriana Rawa, wolontariuszka z Makowa Mazowieckiego, która dwa miesiące temu wróciła z Tanzanii.
Wspólnota Sól Ziemi z Opola już po raz czwarty na letnim obozie gościła w parafii św. Joachima i Anny w Dziewkowicach.
2 czerwca 1260 roku Tatarzy napadli na Sandomierz. Bł. Sadok, wraz ze swymi 48 towarzyszami, ukrył się przed Azjatami w kościele.