Kanonizacja Joanny Beretty Molli

Oby nasza epoka, dzięki przykładowi Joanny Beretty Molli, mogła odkryć prawdziwe, czyste i płodne piękno miłości małżeńskiej, przeżywanej jako odpowiedź na Boże powołanie!»”.

Rankiem następnego dnia arcybiskup Mediolanu kard. Dionigi Tettamanzi odprawił w rzymskiej Bazylice św. Pawła za Murami pierwszą mszę świętą celebrowaną ku czci świętej Joanny. Byli na niej obecni liczni pielgrzymi z Mediolanu, a wśród nich: mąż Piotr, syn Pierluigi, córki – Laura i Joanna Emanuela, brat – ojciec Józef, siostra – matka Wirginia oraz inni krewni rodzin Berettów i Mollów.

W swojej homilii arcybiskup powiedział wówczas:

„Święta Joanna poucza nas o wielkim znaczeniu powołania, które każdy mężczyzna i każda kobieta otrzymuje od Pana. [...] Bóg ma plan wobec każdego z nas i jest to plan wielki, skrojony na miarę boską. Powinniśmy go realizować, mając do wyboru tysiące możliwości, które ofiaruje nam Jego nieskończona wyobraźnia miłości… Święta Joanna przypomina nam o prymacie Boga w naszym życiu oraz o znaczeniu modlitwy, która przynosi światu prawdziwy pokój, a jej moc sprawia, że nasz wysiłek duszpasterski i zapał misjonarski wydaje owoce… Święta Joanna uświadamia nam, że nie powinniśmy się bać trudów, wyzwań i cierpień, niosąc miłość światu, który jest tak daleko od Boga, chociaż nieustannie jest przez Niego kochany. Święta Joanna wzywa nas, abyśmy byli prawdziwymi, odważnymi i pełnymi radości świadkami Pana Jezusa, Chrystusa umarłego, zmartwychwstałego i żyjącego. Jesteśmy bowiem tak bardzo do Niego podobni, że nie sposób nas odróżnić. Dlatego też naszym zadaniem jest ukazywanie Go wszystkim, których spotkamy na naszej drodze”.

Wspomnienie żyjące w miejscach i ludziach
Można przyjąć, że kult Joanny Beretty Molli zaczął się rozprzestrzeniać już od dnia jej pogrzebu. Stała się ona przykładem nie głównie z powodu swego heroicznego i spektakularnego czynu, lecz raczej sposobu życia skoncentrowanego na miłości do Boga raz odpowiedzialności w życiu rodzinnym i zawodowym.

Były też przejawy oficjalnego uznania, jak na przykład hołd złożony Joannie przez władze Mediolanu w Wigilię Bożego Narodzenia 1962 roku, kiedy to przyznano jej złoty medal zasługi, wspomnienie podczas obchodów Dnia Zasłużonych czy wydanie przez Watykan w roku 1996 znaczka upamiętniającego. Trzeba również wspomnieć o licznych uroczystościach nadania jej imienia różnym placówkom użyteczności publicznej, a także o poświęconej jej poezji, pieśniach i recitalach organizowane w różnych miastach.

Jednak pierwszymi głosicielami historii jej życia i strażnikami jej pamięci stały się – i są nimi do dnia dzisiejszego – szkoły, przedszkola i wszelkiego typu centra pomocy rodzinie. Ostatnią placówką, której nadano imię świętej mamy z Magenty został żłobek przy parafii Bollate San Martino, który w obecności siostry św. Joanny – matki Wirginii został uroczyście otwarty 6 stycznia 2006 roku.

Już od dawna wiele szkół we Włoszech i nie tylko, pragnęło złożyć hołd pamięci błogosławionej, a później świętej: szkoła średnia w Arami w Brazylii, szkoły podstawowe w Padwie, Corbetta, Ponte Nuovo di Magenta, Sant’Ambrogio Olona w Varese i Sovico, przedszkole w Borghetto Lodigiano.

Noszą jej imię również pogotowia opiekuńcze i schroniska dla kobiet w trudnej sytuacji działające w Belgioioso, Bolonii, Ronco Briantino, Tornaco; placówki przeznaczone dla samotnych matek i działaloności na rzecz ochrony życia poczętego poza granicami Włoch, znajdujące się na przykład w Warszawie, w USA, w Vancouver w Kanadzie czy w miejscowości Rajecké Teplice na Słowacji.

Należy także wymienić wszystkie organizacje i centra związane z działalnością medyczną, które uczyniły z Joanny swoją świętą patronkę. Są to między innymi: dwa stowarzyszenia lekarzy katolickich w Mediolanie i Lincoln w stanie Nebraska, stowarzyszenie zajmujące się propagowaniem zdrowia w rodzinie w Filadelfii, centrum społeczno-medyczne w Carbonate, przychodnie rodzinne w Magencie i Mediolanie.