Kościół na Litwie

Objawienie to stało się przyczyną przełomu w historii Szydłowa. Dzięki odnalezionym dokumentom fundacyjnym w 1622 r. ks. Kozakiewicz wygrał w sądzie sprawę o zwrot własności katolikom. W miejscu starego kościoła w latach 1623-1624 zbudował małą drewnianą świątynię i odnowił tradycję odpustów szydłowskich.

Od tego czasu Szydłów stał się jednym z najważniejszych litewskich ośrodków pielgrzymkowych. Po rozbiorach władze carskie zakazywały pielgrzymek do Szydłowa. Mimo tego w 1886 r. z udziałem tysięcy pielgrzymów uroczyście obchodzono 100-lecie koronacji obrazu. Szydłów stał się centrum rozpowszechniania książek i modlitewników w języku litewskim.

W czasach sowieckiego panowania władze ograniczały pielgrzymowanie do sanktuarium. Urządzano blokady dróg a na obszarze kilkudziesięciu kilometrów wokół rozmieszczono kilkanaście wojskowych, sowieckich poligonów. Sowiecka władza szczególnie prześladowała organizatorów pielgrzymek. Byli przesłuchiwani, sądzeni, a niektórzy zamykani w więzieniach. Mimo to corocznie przybywało tam kilkadziesiąt tysięcy pielgrzymów.

Co roku przed oktawą odpustowa święta Narodzenia Matki Bożej, jeszcze w ostatnim tygodniu sierpnia podążają do Szydłowa dwie pielgrzymki piesze: z Rosieni i Cytowian. Tradycją stała się piesza pielgrzymka młodzieży i żołnierzy, prowadzona zawsze przez ordynariusza polowego z Góry Krzyży w Szawlach. Każdy dzień odpustowy poświęcony jest innej tematyce i potrzebom różnych grup pielgrzymów. Jest dzień żołnierzy, policji, lekarzy, świeckich pracowników kościelnych, rodzin, chorych, dzieci i młodzieży, służby zdrowia itp. Odbywają się wtedy katechezy, przedstawienia i koncerty. W 1993 r. sanktuarium odwiedził papież Jan Paweł II.

„Słowa Matki Bożej Szydłowieckiej wypowiedziane przed 400 laty nic nie straciły ze swej aktualności” – zaznacza bp Ivanauskas. Jego zdaniem współczesny człowiek nie ma czasu dla wiary i Boga. Na Litwie po czasach materializmu w marksistowskim wydaniu zagraża materializm konsumpcyjny. „Jedną z form odpowiedzi na te zagrożenia jest zdynamizowanie ruchu pielgrzymkowego do Szydłowa” – mówi litewski hierarcha.

Problem powołań

W Związku Sowieckim pozwolono na działalność tylko dwóch katolickich seminariów duchownych i to właśnie w Pribałtyce: w Rydze i w Kownie. Przyjęcia były ściśle kontrolowane. Kandydatem na księdza mógł być tylko ktoś zaakceptowany przez KGB. Wydawano pozwolenia dla pięciu nowych kleryków rocznie.

Po odzyskaniu niepodległości na Litwie nastąpił prawdziwy „boom” powołaniowy. Otwarto nowe seminaria duchowne: w 1989 r. w Telszach na Żmudzi, w 1993 r. w Wilnie i w 2000 r. w Wyłkowyszkach/Mariampolu. Na początku lat 90. wstępowało do nich rocznie ok. 90 kleryków. Szczytem tej fali była wizyta Jana Pawła II w 1993 r.