Królu Niebieski, Pocieszycielu, Duchu Prawdy

Zesłanie Ducha Świętego ukazuje uczniom rzeczywistość pełną nadziei i światłości. Pomimo wewnętrznej słabości dary Ducha Świętego uzdalniają apostołów do głoszenia Ewangelii.

Reklama

Analizując te słowa dochodzimy do pewnego wniosku, że konieczne jest otwarcie się na nową rzeczywistość, jaką jest obecność Ducha Świętego. W przeciwnym razie przejawy Jego działania będą dla nas niezrozumiałe, a my staniemy się podobni do ludzi, którzy uważali apostołów za pijanych. Jedną z najbardziej znanych modlitw w tradycji wschodniej jest właśnie modlitwa do Ducha Świętego, będąca jednocześnie prośbą o jego ingerencję w nasze życie:

Królu Niebieski, Pocieszycielu, Duchu Prawdy, który wszędzie jesteś i
wszystko napełniasz, Skarbnico dóbr i Dawco życia, przyjdź i zamieszkaj w nas,
i oczyść nas z wszelkiej zmazy, i zbaw, o Dobry, dusze nasze.

Z darami Ducha Świętego  wiążą się nierozerwalnie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, które w Kościołach Wschodnich są udzielane w  jednym czasie.  Jednym z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, jest bierzmowanie( scs. Myropomazanje) W czasie udzielania sakramentu bierzmowania kapłan wypowiada formułę Naznaczono Cię pieczęcią Ducha Świętego i  naznacza uszy, głowę, stopy i czoło bierzmowanego świętym olejem .  Te gesty mają ogromne znaczenie symboliczne, gdyż wedle słów św. Teodora z Mopsuestii namaszczenie czoła jest znakiem, którym zostaliśmy naznaczeni jako Chrystusowe baranki, jako żołnierze armii Królestwa Niebieskiego”. Jeden z najwybitniejszych teologów prawosławnych Paul Evdokimov napisał, że gest namaszczenia symbolizuje ogniste języki Pięćdziesiątnicy i odtąd całe życie chrześcijanina staje się życiem charyzmatycznym. Właśnie sakrament bierzmowania umacnia chrześcijanina do  głoszenia Ewangelii. Również czytania proklamowane w czasie sprawowania tego sakramentu dotyczą misji do jakiej posłani są chrześcijanie napełnieni Duchem Świętym.  

Celebracja  sakramentu bierzmowania w tradycji bizantyjskiej podkreśla uświęcenie każdego stworzenia w Duchu Świętym. Języki ognia, które pojawiły się nad głowami apostołów świadczyły o żywej obecności Boga. Duch Święty nie przyszedł jedynie do pierwszych apostołów, którzy byli naocznymi świadkami Chrystusa, ale  objawia się wszystkim wierzącym  przez posługę sakramentalną  Kościoła i w charyzmatach.  

Działanie Ducha uzdalnia nas do głoszenia Dobrej Nowiny. Z odwagą i ufnością  do Pana, objawiającego się w Trójcy  głośmy Ewangelię w środowiskach, do których Pan nas posyła. Świadomi znaczenia wielkiego daru otrzymanego  wraz z przyjęciem sakramentów inicjacji chrześcijańskiej  wołajmy wraz ze świętym Pawłem:

 „Cóż nas może odłączyć od miłości Boga.”

 

(W artykule wykorzystałem tłumaczenia tekstów liturgicznych autorstwa ks. Henryka Paprockiego oraz fragmenty książki Paula Evdokimova „Kobieta i zbawienie świata” wyd. polskie Wydawnictwo „W drodze”, Poznań 1991)

«« | « | 1 | 2 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Reklama

Reklama

Reklama

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31 1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11

Reklama