Złodziejki małej świętej

Od listopada 2009 roku w domu bp. Henryka Tomasika posługują trzy siostry zakonne: Teresa Maria Nowotka, przełożona domu, Anna Teresa Wójcik i Joanna Alberta Radzik. – Należymy do zgromadzenia, które oficjalnie nosi nazwę Zgromadzenie Sióstr „Jedność” pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus, a popularnie jesteśmy nazywane „tereskami”. Tworzymy wspólnotę zakonną, której patronką jest św. Teresa od Dzieciątka Jezus, „najmłodsza” doktor Kościoła. Główną uroczystość zgromadzenia obchodzimy 1 października, we wspomnienie patronki. Na tę uroczystość do domu generalnego w Siedlcach przyjeżdżają siostry z różnych domów oraz przybywają zaproszeni goście. Uroczystej Mszy św. przewodniczy biskup – mówi s. Teresa.

Od sodalicji do zgromadzenia

Założycielem zgromadzenia jest ks. kan. Andrzej Mazurkiewicz, kapłan diecezji siedleckiej, który żył w latach 1884–1955. Historia zgromadzenia ma swoje początki w latach 1923–1927, kiedy to w Kościele zaczął się rozpowszechniać kult „małej świętej” z Lisieux. Początkowo siostry tworzyły tzw. Sodalicję Pracownic Katolickich. Celem Sodalicji było rozwijanie wśród członkiń prawdziwej pobożności i pracowitości, ćwiczenie się w uczynkach miłosierdzia chrześcijańskiego i pomaganie kapłanom w parafiach w prowadzeniu Akcji Katolickiej. Sodaliski zajmowały się szyciem, haftem, tkactwem. Dbały o bieliznę kościelną, wystrój ołtarzy, pracowały w kuchni. Swoją działalnością obejmowały kolejne parafie, powstawały nowe domy wspólnoty. W 1954 r. bp Ignacy Świrski erygował Sodalicję jako zgromadzenie zakonne na prawie diecezjalnym i zatwierdził nowe Ustawy, które siostry zaczęły wprowadzać w życie. 8 grudnia 1988 roku wspólnota uzyskała status zgromadzenia na prawie papieskim.

– Szczególnym celem naszego zgromadzenia – mówi s. Teresa – jest życie w duchu św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz spełnianie posługi w parafiach i wykonywanie innych dzieł apostolatu. Siostry, świadome swego udziału w misji Chrystusa, podejmują jako swój cel: osobiste dążenie we wspólnocie do pełnej miłości Boga i człowieka ukazanej w Chrystusie i w Jego orędziu oraz pobudzanie ludzi świeckich do pracy nad sobą w duchu Chrystusowym, jak również służenie im pomocą w osiąganiu przez nich chrześcijańskiej doskonałości (Mt 5,48) – wyjaśnia przełożona.