Fragment z Reguły życia Szkoły Jeunesse-Lumiere dotyczący charakteru nauczań/ formacji.
Prawda, której towarzyszy Miłość, jest jedynym rodzajem siły, która może zmienić świat. Idźcie naprzód wy młodzi z Prawdą Boga ! Ona jest niezwyciężona. Tak, Prawda Boża jest niezwyciężona ! - Jan Paweł II, Bombaj 1985 r.
Ci, którym powierzono posługę nauczania będą czuwać by:
- pokazać doktrynę wielkiej Tradycji Kościoła Katolickiego z całą prawością i wiernością Magisterium Kościoła (a nie według ich opinii lub opinii osobistej, lub co najwyżej przedstawiając je jasno jako takie).
- Kursy były dostosowane do poziomu, potrzeb, możliwości młodych w szkole (nie jest to seminarium duchowne, wydział uczelni ani katecheza !). Językiem, który jest rozumiały, i który przekazuje to co istotne, nie szybując nad ziemią ani rozpraszając się zbyt nisko.
- Zawsze w kontekście przesłania, które młodzi mają przekazać w czasie ewangelizacji tj. zdając sobie sprawę z nakazu misji.
- W czasie ostatniego kursu nauczający mogą spróbować odpowiedzieć w kilku słowach, w sposób przystępny dla niewierzących, na pytania zaimprowizowane przez młodych.
By młody czuł się jak najśmielej, nauczyciel zaprezentuje się w całej prostocie, uczestnicząc jak najpełniej w życiu szkoły, szczególnie w jej rytmie modlitwy.
Niech będzie bratem, człowiekiem serca, świadkiem zanim będzie i po to by był, mistrzem, doktorem i teologiem.”
Na ile to możliwe program kursów będzie zharmonizowany z różnymi okresami liturgicznymi. Celebrowana tajemnica będzie rzucać swoje światło na studiowany temat i vice-versa. Nauczający będzie mógł wybrać tekst na krótką modlitwę w ciągu dnia w zależności od poprzedzającego ją kursu, a modlitwa spontaniczna pozwoli przemienić kurs w uwielbienie.
To wszystko po to by lepiej śpiewać swoją wiarę!
Czyż Credo nie jest poematem, nie jest hymnem ?”
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.