Religia i państwo

Normuje ono stosunek państwa do religii w jej wymiarze indywidualnym i zbiorowym. Wytycza rzeczywisty zakres istniejącej w danym państwie wolności religijnej, a tym samym zakres swobód obywatelskich i praw człowieka.

Regulacje prawne stosunku państwa polskiego do kościołów i związków wyznaniowych
Podstawą regulacji prawnych jest „Konstytucja RP”, której normy mają charakter nadrzędny i bezwzględną przewagę nad normami wszystkich innych źródeł prawa. Prawo wyznaniowe regulują nadto: umowy międzynarodowe, w dalszej kolejności ustawy i rozporządzenia wydawane przez uprawnione ustawowo organy państwowe.

KOMENTARZ: Mogło być dziesięć

Konstytucja RP o kościołach i wolności sumienia

Umowy międzynarodowe

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych

Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską

Jan Paweł II o Konkordacie

Podyskutuj na Forum: Status quo Kościoła Katolickiego w Polsce

Dokumenty w formacie pdf

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego

Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej

z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Art. 25.

1. Kościoły i inne związki wyznaniowe są równouprawnione.
2. Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.
3. Stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie, jak również współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego.
4. Stosunki między Rzecząpospolitą Polską a Kościołem katolickim określają umowa międzynarodowa zawarta ze Stolicą Apostolską i ustawy.
5. Stosunki między Rzecząpospolitą Polską a innymi kościołami oraz związkami wyznaniowymi określają ustawy uchwalone na podstawie umów zawartych przez Radę Ministrów z ich właściwymi przedstawicielami.

Art. 48.

1. Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.
2. Ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich może nastąpić tylko w przypadkach określonych w ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

Art. 53.

1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.
2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.
3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.
5. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy i tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności lub wolności i praw innych osób.
6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych.
7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

Umowy międzynarodowe

Zgodnie z postanowieniami Konstytucji wszystkie organy są obowiązane przestrzegać wiążących prawo przepisów prawa międzynarodowego (art. 9 Konstytucji RP). Przyznają one umową międzynarodowym, ratyfikowanym kwalifikacyjną większością 2/3 głosów obydwu izb, pierwszeństwo przed ustawami (art. 91 ust.2).
Do najważniejszych, ratyfikowanych przez odpowiednie organy RP, umów międzynarodowych zalicza się:
• Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską podpisany
28 VII 1993 r. i ratyfikowany 25 III 1998 r.
• Powszechną Deklarację Praw Człowieka uchwaloną przez ONZ 10 XII 1948 r.
• Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z 16 XII 1966 r.
• Akt Końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z l VIII
1975.
• Deklarację ONZ o wyeliminowaniu wszelkich form nietolerancji i dyskrymi
nacji z powodów religijnych lub przekonań z 21 XI 1981.
• Dokument Końcowy Spotkania Przedstawicieli Państw Uczestników KBWE
z 19 I 1989.
• Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
z 4 XI 1950 wraz z protokółami ratyfikowanymi przez Polskę w 1991 roku.

Więcej na następnej stronie