Homeopatia - prawda czy fałsz?

Twórcy Encyklopedii new age nie mają żadnych nastawień. Rejestrujemy fakty. Jeśli homeopatia jest nieszkodliwa, przywitamy to z radością.

Jednak w imię uczciwości musimy dodać, że może się okazać iż nauka do końca n i g d y nie wypowie się na temat mechanizmów homeopatii. Może się bowiem zdarzyć, że homeopatia działa również na poziomie który n i g d y nie będzie uchwytny dla nauki. Na poziomie duchowym.

Nauka mówiła dotąd, że w potrząsanym specyfiku nic się nie zmienia. Herbata nie staje się słodsza od mieszania, dlaczego coś czego nie ma, ma stać się skuteczne w wyniku potrząsania? Zresztą jak można potrząsać niczym?

Ale nie rozstrzygajmy przy pomocy kpiny. Sprawa jest poważniejsza. Być może poetyckie sformułowanie, dość ładna nawet metafora: „pamięć wody”, coś znaczy.


Skuteczność homeopatii udowodniona


Ostatnie lata przynoszą informacje co najmniej zaskakujące. Sprawy homeopatii wzięli w swe ręce prawdziwi naukowcy. Pojawiła się pewna ilość badań, których wyniki przedstawiane są już nie w literaturze homeopatycznej, ale w normalnym obiegu naukowym. Jakie są wnioski?

„Biologiczne działanie najmniejszej dawki jest już dzisiaj niepodważalne, chociaż sposób działania nie został wyjaśniony”, pisze profesor Andrzej Stanczak z Zakładu Chemii Farmaceutycznej i Analizy Leków Akademii Medycznej w Łodzi (St, s.4). Wskazuje na to wiele badań naukowych przywołanych w cytowanym przed chwilą artykule przez profesora Stanczaka, przykładem mogą być „badania związane z podawaniem szczurom alloksanu, w celu wywołania cukrzycy. Stwierdzono, że podanie przed wstrzyknięciem alloksanu jego nieskończenie małego rozcieńczenia powoduje, że cukrzyca nie rozwija się. Podobne działanie ochronne, potwierdzone przez badaczy indyjskich z Uniwersytetu w Kalyani w badaniach na myszach, wykazuje w stosunku do związków arsenu preparat Arsenium album 30C” (St, s.2). Zachęcające wyniki uzyskiwane są również w badaniach klinicznych. „W 1993 roku w czasopiśmie medycznym ‘Lancet’ opublikowano wyniki badań nad skutecznością działania wysokich rozcieńczeń pyłków kwiatowych, zastosowanych przeciw katarowi siennemu. Próby przeprowadzono na 156 pacjentach. Wykazały one wyższą skuteczność leczenia kataru siennego metodą homeopatyczną. Wyniki były porównywane ze skutecznością substancji obojętnej. Na uwagę zasługuje fakt, że zastosowanie leków homeopatycznych pozwoliło u chorych leczonych preparatem Pollens 30C na wyraźne ograniczenie stosowania klasycznych leków przeciwhistaminowych.

Innym, znamiennym przykładem jest stosowanie u kobiet będących w 9 miesiącu ciąży kombinacji środków homeopatycznych. [...] Test został wykonany metodą podwójnej ślepej próby wobec grupy kontrolnej otrzymującej placebo. Jego wyniki wykazały, że grupa kobiet otrzymująca środki homeopatyczne rodziła w czasie o 40% krótszym niż kobiety otrzymujące placebo” (St, s.2).

Swego rodzaju podsumowaniem tych badań może być artykuł, który ukazał się w renomowanym czasopiśmie medycznym „Lancet”, „dotyczący przeglądu 89 eksperymentów wykonanych metodą podwójnej ‘ślepej próby’. W wyniku tych badań stwierdzono, że leki homeopatyczne były średnio 2,5 razy efektywniejsze niż placebo” (St, s. 3).