Osoba i dzieło. Ojciec Jan Góra OP

Osoba i dzieło. Ojciec Jan Góra OP (1948–2015), praca zbiorowa, W drodze, Poznań 2025

Jan Góra OP zostawił po sobie pokaźną spuściznę, tak w wymiarze duchowym, jak i intelektualnym, artystycznym, materialnym oraz społecznym. Jego dzieła i relacje, które zbudował, połączyły tysiące ludzi i przetrwały próbę czasu. Autorzy tego zbioru podejmują refleksję nad dorobkiem duszpasterskim, literackim i wychowawczym dominikanina, artysty i sługi Słowa. Wielość perspektyw, z jakich opisywany jest fenomen ojca Jana, jego twórczość artystyczna i działalność duszpastersko-wychowawcza, sprawiają, że otrzymujemy inspirujący wizerunek tej nietuzinkowej postaci, która przez kilka dekad współtworzyła historię Polskiej Prowincji Dominikanów, Kościoła w Poznaniu i Polsce. 

– Na pytanie: „Jak rozmawiać z Panem Bogiem?”, ojciec Jan odpowiada krótko: „Tak jak z ludźmi. Z miłością”. A zatem fundamentem wszelkiej rozmowy jest miłość. Nie forma jest najważniejsza, lecz intencja miłości, owo skierowanie się bez reszty ku drugiemu w akcie miłości. (…) Jan Góra mówił do Boga językiem pięknym, lirycznym, obrazowym. Ale też językiem wydarzeń, służby, wierności. Nasłuchiwał odpowiedzi i je otrzymywał. Bożą odpowiedzią była Jamna, Lednica, i te wszystkie wydarzenia opowiadał w ciągu dnia napotkanym ludziom oraz pisał w swych książkach i felietonach. Włączał je w modlitwę podczas codziennych mszy świętych, przynosząc Bogu sprawy ludzi i swoje, „opierając je o ołtarz”, jak to nazywał – napisała Joanna Kubaszczyk w książce Osoba i dzieło. Ojciec Jan Góra OP (1948–2015).
I dodała: „Mówił o wydarzeniach, pojawiających się jako odpowiedź. I ten dialog z Bogiem włączony we mszę świętą, w której wszystko powierzał Mu wraz z ofiarą Chrystusa, najmocniej może głosił Boga, bo świadczył o bardzo intymnym, pełnym zawierzenia stosunku człowieka do swego Pana i Stwórcy. Widzieliśmy Boże odpowiedzi. Widzieliśmy je codziennie”.

Ojciec Jan Góra OP należał do grona ludzi nietuzinkowych. Jego bogata i barwna osobowość w połączeniu z licznymi talentami, sprawiały, że porywał tłumy. Kapłaństwo ukształtowało jego sylwetkę i pozwoliło mu zrealizować własne pasje. 

Czerpiąc pełnymi garściami z Biblii i kultury, potrafił przekuwać dobre natchnienia na skuteczne duszpasterstwo. Jego zdolności retoryczne sprawiały, że słuchacze, szczególnie studenci, fascynowali się kaznodziejstwem dominikanina. 

W każdej odsłonie pracy ze słowem czy nad Słowem pozostawał człowiekiem autentycznym, zaangażowanym, który chce dzielić się z innymi swoją twórczością. Dominikanin w każdym calu był duszpasterzem. Chociaż posiadał predyspozycje do pracy naukowej, uzyskał przecież tytuł doktora teologii, to jego obszarem pracy i zainteresowań było duszpasterstwo i ludzie. Relacje, co pokazują zebrane teksty, odgrywały w jego życiu kluczową rolę. To właśnie relacyjność pozostaje kluczem do zrozumienia jego duszpasterstwa.

Autorzy:
Gabriela Dziamska-Lenart
Joanna Kubaszczyk 
Elżbieta Lijewska
Katarzyna Olbrycht
Weronika Węcławska-Lipowicz
Andrzej Sulikowski

Rekomendacje: 

Zofia Zarębianka:
„Książka poświęcona jest postaci i działalności  charyzmatycznego dominikańskiego zakonnika, znanego z niekonwencjonalnych metod pracy z młodzieżą oraz rozlicznych aktywności duszpasterskich i kulturalnych  o znaczeniu  ogólnopolskim. Pozycja jest pokłosiem sesji naukowej zorganizowanej w UAM we wrześniu 2019 roku przez środowiska związane intelektualnie z osobą dominikanina. Na książkę składa się przedmowa isiedem artykułów.. Nie ulega wątpliwości potrzeba tego rodzaju publikacji, dokumentującej duchową biografię nieprzeciętnego duszpasterza, ocalającej ulotne fakty zapamiętane przez uczestników wydarzeń sprzed wielu lat oraz omawiającej od strony teoretycznej różne aspekty posługi poznańskiego kapłana. Od tej strony patrząc, książka jest bardzo cenna dzięki faktograficznemu bogactwu i wieloaspektowemu przedstawieniu osoby o. Jana Góry”.

ks. prof. ucz. dr hab. Przemysław Artemiuk:
„Ta praca zbiorowa jest udaną próbą opisania intelektualnej historii dominikanina. Zbiera i porządkuje jego twórczość. Stanowi pogłębioną refleksję nad prowadzonym przez o. Górę duszpasterstwem. Jej celem jest uchwycenie fenomenu jego działalności. Próbując z lotu ptaka spojrzeć na całość publikacji, należy zwrócić uwagę na kilka fundamentalnych kwestii obecnych w pracy, które stanowią o jej walorach merytorycznych. Po pierwsze, publikacja ukazuje wielowymiarowość postaci, jaką był o. Jan Góra. Po drugie, autorzy tekstów wskazują na siłę słowa, które pozostawało w centrum życia o. Jana. Słowo, które medytował, z którym obcował, które było dla niego codziennym pokarmem, nadawało sens słowom, które wypowiadał i słowom, które zapisywał. Zawsze jednak Słowo pisane z wielkiej litery było pierwsze. Po trzecie, autorzy publikacji w swoich tekstach akcentują relacyjność o. Góry, jego zainteresowanie drugim człowieka, koncentrację na sprawach innych”. 
 

Fragment książki można przeczytać klikając TUTAJ

Kupić ją można klikając TUTAJ