Nowość wydawnictwa Świętego Wojciecha z rozważaniami Jana Pawła II.
Z okazji kolejnej rocznicy śmierci Jana Pawła II, powróciły ważne i wciąż aktualne pytania: Czego nauczyliśmy się przez długie lata tego pontyfikatu? Czy istnieją jeszcze solidarność, wspaniałomyślność i dobroć, jakie ujawniały się podczas Jego pielgrzymowania po polskiej ziemi? Jak wiele zmieniła w nas Jego śmierć i czy nie zapomnieliśmy już o przyrzeczeniach, jakie dawaliśmy sobie i innym, gdy odchodził
do Ojca? Jak często odwołujemy się do Jego nauki w wyzwaniach i problemach, które przynosi codzienność? I wreszcie – czy wielkie dziedzictwo duchowe Jana Pawła II towarzyszy nam na co dzień, czy tylko od święta?
Nie ulega wątpliwości, że cieszymy się, i jesteśmy dumni z „naszego Papieża”, którego postrzegamy jako najwybitniejszego Polaka w historii. Wielu z nas ma własne, niezwykłe wspomnienia związane z osobą i przesłaniem Jana Pawła II, które łączą się w jedno zbiorowe doświadczenie chrześcijańskiej wiary i narodowej dumy. Jednak nie byłoby dobrze, gdyby te wspomnienia zamknęły się tylko w sferze ckliwości i wzruszenia, w przestrzeni opowieści, jaki był dobry, otwarty i ludzki, oraz w spekulacjach odnośnie terminu oczekiwanej beatyfikacji i miejsca złożenia relikwii.
Dlatego coraz częściej mówi się o potrzebie przemyślenia relacji Polaków do Jana Pawła II. Albowiem oddawanie mu czci bez właściwego odniesienia do Ewangelii i do Chrystusa jest wielkim spłyceniem zarówno osoby Papieża, jak i jego posługi oraz misji. On bowiem rzeczywiście zasłużył na miano Wielkiego, ale przede wszystkim wielkością swojej relacji do Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Osobiste doświadczenie więzi z Chrystusem pomagało Ojcu Świętemu żyć, nauczać i być przewodnikiem w Kościele, a także autorytetem w świecie. Już na początku swojego pontyfikatu wołał: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!” i przypominał, że „człowieka nie można zrozumieć bez Chrystusa”, a poznając Chrystusa, człowiek uczy się samego siebie.
"Myśli na każdy dzień" są zaproszeniem do odkrywania prawdziwej wielkości Jana Pawła II, który był i jest przewodnikiem na drodze do Chrystusa, który był i jest nauczycielem życia ufnego i zawierzonego Bogu. W odważnym wyborze takiego życia ujawnia się prawdziwie ewangeliczna siła, przynaglająca do radosnego bycia chrześcijaninem na co dzień, a nie tylko od święta…
***
Autorem powyższego tekstu jest ksiądz Jerzy Stranz - redaktor naczelny Wydawnictwa Święty Wojciech.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.