Hiszpania: Beatyfikacja s. Maríi Janer Anglarill

Ana María Janer to „kobieta pokorna, silna, bogata w miłosierdzie wobec wszystkich, a szczególnie wobec potrzebujących i chorych”. Kościół widzi w nowej błogosławionej żywy kompas, który jest skierowany na Boga i na bliźniego, powiedział w homilii kard. Angelo Amato. Podkreślił szczególnie wielką pokorę Anny Marii Janer oraz jej całkowite poświęcenie na rzecz potrzebujących. Instytut Sióstr Świętej Rodziny ma w niej przykład, aby „iść z odwagą i kreatywnością naprzeciwko nowym formom ubóstwa, obecnym dzisiaj w naszej drogiej Europie, w rozbitych rodzinach, w rosnącej imigracji, w braku trascendentalnego sensu życia, w bezpłodnym pesymizmie, który zabiera młodym entuzjazm co do przyszłości”.

Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się w specjalnie przygotowanym namiocie, który pomieścił kilka tysięcy pielgrzymów, nie tylko z Europy, ale i Ameryki Łacińskiej. Mszę koncelebrowali wszyscy biskupi katalońscy oraz liczni kapłani. Dzisiejsza beatyfikacja to trzecia, która miała miejsce w Katalonii w ub.r. zostali tam wyniesieni do chwały ołtarzy ks. Josep Samsó w Mataró oraz o. Josep Tous i Soler OFM Cap w Barcelonie.

Ana María Janer Anglarill urodziła się 18 grudnia 1800 r. w miejscowości Cervera w rodzinie głęboko wierzącej. Mając 18 lat wstąpiła do Sióstr Miłosierdzia w Castelltort de Cervera. Wiek XIX to okres dramatyczny w historii Hiszpanii. Krajem wstrząsały tzw. wojny karlistowskie - wojny domowe o podłożu ideologicznym i sukcesyjnym. Kiedy w 1833 r. wybuchła pierwsza wojna karlistowska ośrodek w Castelltort de Cervera został zamieniony na szpital wojskowy. Trzy lata później siostry zostały wyrzucone i udały się do Solsony, gdzie – na prośbę Karola Burbońskiego – zajęły się szpitalami w regionie. Po zakończeniu wojny zostały uwięzione, a następnie udały się na wygnanie do Tuluzy. W 1844 r. Ana María Janer powróciła do swojej rodzinnej miejscowości Cevera i zajęła się sierotami, chorymi i osobami w podeszłym wieku. W 1859 r. założyła w Urgel Instytut Sióstr Świętej Rodziny, który zajmował się wychowaniem dzieci i młodzieży oraz opieką nad osobami chorymi i potrzebującymi, szczególnie starszymi. W krótkim czasie Instytut założył kilka szkół i placówek. Wiele z nich zostało rozwiązanych po rewolucji w 1868 r. Ana María Janer zmarła 11 stycznia 1885 r. w miejscowości Talarn. Jej ostatnią wolą było, aby mogła umrzeć na podłodze, w postawie pokutnej i jako podziękowanie Jezusowi za Jego śmierć na krzyżu. Jej hasłem były słowa: „Miłować Cię i służyć Ci zawsze i we wszystkim”.