Parafia obok huty

Ponieważ Słoniewski był radnym, udało mu się w radzie miejskiej przeforsować uchwałę uznającą kościół za zabytek, co otwierało drogę do jego odbudowy. Gdy wraz z tzw. grupą inicjatywną napisał list, opublikowany w miejscowej prasie, z wezwaniem, aby ludzie przyznający się do wiary przodków stawili się 30 listopada 1989 r. przed kościołem, przeżył szok. Na spotkanie przyszła blisko setka ludzi. Dojechał do nich z Charkowa ks. Jurij Zimiński i na schodach przed ruinami kościoła odprawił pierwszą od 60 lat Mszę św. w tym mieście. Pierwszym proboszczem tutaj został ks. Marcin Jakiewicz z diecezji lubelskiej, a od 1999 r. parafię przejęli ojcowie kapucyni.

Ks. Jakub Rosenbach był ostatnim proboszczem parafii św. Mikołaja w Dnieprodzierżyńsku. Pochodził z rodziny niemieckiej. Został aresztowany w grudniu 1929 r. Przez wiele lat był więziony. W 1938 r. został rozstrzelany w obozie koncentracyjnym na Wyspach Sołowieckich. Jego zdjęcie wisi obecnie w kościele.

Dla Słoniewskiego batalia o odzyskanie kościoła stała się elementem osobistego nawrócenia. Stał się człowiekiem wierzącym, zaangażowanym w budowę nowej wspólnoty. Miejscowi katolicy często pochodzą z rodzin mieszanych, gdzie mieszają się tradycje ukraińskie, polskie, rosyjskie. To dzięki ich zaangażowaniu było możliwa odbudowa świątyni. Podziwiając współczesny wystrój kościoła, trudno uwierzyć, że 10 lat temu jego wnętrze było wielkim gruzowiskiem. Ozdobą świątyni jest ściana przed ołtarzem, wymalowana przez uczniów Kiko Argüello, inicjatora Drogi Neokatechumenalnej. Ta metoda pracy duchowej daje także dobre rezultaty w Dnieprodzierżyńsku.