Ojciec Święty udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania wymaganego do rozpoczęcia starań o wyniesienie kandydata na ołtarze.
Arcybiskup Rouen, Dominique Lebrun poinformował w niedzielę o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego zamordowanego 26 lipca b.r. przez islamistów ks. Jacquesa Hamela. Zaznaczył, że Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w przesłanym dokumencie przekazała, iż Ojciec Święty udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania, wymaganego z zasady do rozpoczęcia starań o wyniesienie kandydata na ołtarze.
Arcybiskup Lebrun podał tę informację na zakończenie Mszy św., podczas której został ponownie oddany do użytku wiernych kościół św. Szczepana w Saint-Etienne-du-Rouvray. 85.letni francuski kapłan został zamordowany w tej świątyni z wyjątkowym okrucieństwem przez dwóch dżihadystów muzułmańskich, związanych z terrorystycznym Państwem Islamskim. Działo się to podczas gdy duchowny odprawiał Mszę św.
14 września podczas Mszy św. sprawowanej wraz z delegacją archidiecezji Rouen oraz krewnymi ks. Hamela Franciszek stwierdził: „Ks. Jacques Hamel został ścięty na krzyżu, właśnie w chwili kiedy celebrował ofiarę krzyżową Chrystusa. Człowiek dobry, łagodny, człowiek braterstwa zawsze dążący do budowania pokoju został zabity, jakby był przestępcą”.
Ks. Jacques Hamel urodził się 30 listopada 1930 w miejscowości Darnétal w departamencie Sekwana Nadmorska w Górnej Normandii ( północno-zachodnia Francja). Święcenia kapłańskie przyjął 30 czerwca 1958 w Rouen, po czym posługiwał w swych stronach rodzinnych. Najpierw był wikariuszem w parafii św. Antoniego w Petit-Quevilly, od 1967 – wikarym w parafii Matki Bożej z Lourdes; w 1975 został proboszczem parafii Saint-Pierre lès Elbeuf, w 13 lat później przeniesiono go na podobne stanowisko w Cléon a od 2000 posługiwał w Saint-Etienne-du-Rouvray na przedmieściach Rouen.
W 2005 osiągnął wiek emerytalny, a w 2008 obchodził pięćdziesięciolecie kapłaństwa, ale – wobec dotkliwego braku duchowieństwa na tym terenie (jak zresztą niemal w całej Francji) – nadal brał czynny udział w życiu parafialnym jako tzw. ksiądz pomocniczy. Odprawiał Msze święte, udzielał sakramentów a przede wszystkim był zawsze otwarty i gotów wysłuchać i służyć swym parafianom. Był bardzo zaangażowany w dialog Kościoła ze światem, zwłaszcza z islamem i utrzymywał przyjacielskie stosunki z miejscową wspólnotą muzułmańską, zwłaszcza z jej imamem.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).