Edukacja stałym zadaniem Kościoła

Okazją jest upływająca 27 września 500. rocznica uwolnienia założyciela ojców somasków z niewoli. Ten wenecki dowódca wojskowy, uwolniony po wezwaniu pomocy Matki Bożej, przeżył głębokie nawrócenie i poświęcił się pracy charytatywnej. Pozostając osobą świecką, założył w Somasce koło Bergamo na północy Włoch Towarzystwo Posługujących Ubogim, które z czasem stało się zakonem, noszącym nazwę od miejsca powstania. Hieronim Emiliani zmarł w 1537 r., zaraziwszy się dżumą od chorych, którymi się opiekował. Na rok jubileuszowy Papież skierował list do przełożonego generalnego somasków, o. Franco Moscone.

W przesłaniu Benedykt XVI zwraca uwagę, że uwolnienie sprawiło „całkowitą odnowę osobowości Hieronima. Za Bożym zrządzeniem został on uwolniony z więzów egoizmu, pychy, szukania osobistej afirmacji. W ten sposób jego życie, przedtem skierowane głównie na sprawy doczesne, skupiło się wyłącznie na Bogu. Kochał Go i służył Mu szczególnie w młodzieży osieroconej, chorej i opuszczonej”. „Dojrzała u niego myśl – pisze Ojciec Święty – że „młodzieży, zwłaszcza ubogiej, nie można zostawić samej. By rosnąć zdrowo, potrzebuje ona miłości”. Znamienna dla charyzmatu ojców somasków troska o młodzież, o jej ludzką i chrześcijańską edukację, pozostaje zawsze i wszędzie zadaniem całego Kościoła – podkreśla Papież. Pomocą w zaradzaniu wszelkim formom ubóstwa naszej młodzieży, zwłaszcza brakowi miłości, jest świetlany przykład św. Hieronima Emilianiego. Bł. Jan Paweł II określił go jako „świeckiego animatora wiernych świeckich” – przypomina Benedykt XVI.

Pius XI w 1928 r. ogłosił św. Hieronima Emilianiego patronem sierot i opuszczonej młodzieży. Zakon Kleryków Regularnych Somasków od 1995 r. obecny jest również w Polsce. Naśladowcy św. Hieronima Emilianiego mają swój ośrodek w Toruniu.