Czy katolicy są zobowiązani do wiary w uznane przez Kościół katolicki objawienia prywatne?

Nie tylko wspomnienie NMP Fatimskiej, lecz także ugruntowana w naszej pobożności uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, popularnie nazywana Bożym Ciałem, mają u swoich źródeł – obok sporów teologicznych dotyczących obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie – objawienia św. Julianny z Cornillon (XIII w.).

Podobnie jest z uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa, u której podstaw leżą objawienia św. Małgorzaty Alacoque (XVII w.). Niedziela Miłosierdzia Bożego zaś inspirowana jest objawieniami danymi św. s. Faustynie. Nie brak w Kościele świąt czy nurtów pobożności nawiązujących do objawień prywatnych. Czy trzeba w nie wierzyć? Nie. W Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 67) tak o tym czytamy: „W historii zdarzały się tak zwane objawienia prywatne; niektóre z nich zostały uznane przez autorytet Kościoła. Nie należą one jednak do depozytu wiary. Ich rolą nie jest »ulepszanie« czy »uzupełnianie« ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomoc w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
31 1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11