To samo miałam napisać co Ajja :)

Glas? Ten, który propaguje spowiedź furtkową, której własnie zakazał Episkopat?

jeżeli dwoje dorosłych ludzi z własnej woli chcą uprawiać miłość, to dlaczego potrzebują do tego błogosławieństwa Kościoła. Dlaczego dla tej dwójki Kościół ma rezygnować z tego w co wierzy?

Czy większym złem jest kłamstwo czy kradzież?

@saherb
Ja myślałam, że głupotą nie można nikogo zabić ale zaczynam mieć coraz większe wątpliwości.

Nikt nikomu nie zabrania iść ku śmierci. Zabrania się natomiast zakonnikom nazywania śmierci życiem. A poza tym, hansie, miłości się nie uprawia, bo to nie sport ani jakaś roślina. Miłością się obdarza.

hans,

jeśli dwoje ludzi chce "uprawiać miłość" to z pewnością nie będą pytali Kościoła czy innej instytucji o pozwolenie - po prostu to zrobią nie przejmując się jakimiś kościelnymi zakazami czy przepisami w tej kwestii.
Problem w tym,że tych dwoje ludzi zaczyna się domagać błogosławieństwa od Kościoła dla swoich czynów. Czyli nie stosują się w żaden sposób do przykazania "nie cudzołóż" a wręcz domagają się jego zmiany.

A jak się miłość uprawia? Seks to nie miłość.
Myślę, że większą dewiacją jest dobrowolny stosunek homoseksualny. Taka dobrowolność doprowadziłaby ludzkość do wyginięcia i choroby.
Jest to oczywiste działanie wbrew naturze i przeznaczeniu biologicznemu człowieka.
Gwałt heteroseksualny jest dewiacją, ale tylko jednej, nie dwóch osób. Jest też dewiacją zachowaną w ramach naturalnej orientacji seksualnej. Wymaga jednak ostrego potępienia.
Proszę nie nazywać współżycia miłością. To poważny błąd.

"Myślę, że większą dewiacją jest dobrowolny stosunek homoseksualny. Taka dobrowolność doprowadziłaby ludzkość do wyginięcia i choroby". Nie doprowadzi, bo tylko 5-6 procent każdej populacji ma tę orientację i jej sobie nie wybrali, tak jak hetero sobie nie wybierają. Reszta 94 procent i tak będzie się mnożyć. Więc o co biega??? Jeśli są jakieś argumenty, że para homo robi coś złego, to są one tak samo dobre, jak gdyby mówić, że leworęczni albo rudzi są źli. Puknijcie się w czoło! To przez takich jak wy polskich ciemnych niedokształconych katoli młodzi w coraz większej większości nie chcą mieć nic wspólnego z Kościołem.

Miłość to nie sport ani pomidory, żeby go uprawiać. Nie myl też miłości z seksem. Seks jest ważny, ale bez niego da się żyć. Bez miłości nie da rady!

Kilka wyjaśnień, bo ewidentnie nie znasz Pisma św. (niestety):

Pismo św. jest jednoznaczne w ocenie aktów (nie osób) homoseksualnych - są one grzechem.
Grzechem jest też seks poza małżeński (tzw. cudzołóstwo).
Pismo św. mówi o małżeństwie wyłącznie w odniesieniu do kobiety i mężczyzny.

KK bazuje na Piśmie św. uważając, że jest to Słowo Boże, pochodzące od Boga.

I teraz Ty chcesz, żeby KK uznał, że coś - co Bóg uznaje za grzech - nie jest nim? To byłoby sprzeciwianiem się Bogu i największym grzechem.

Homoseksualiści mają godność Dziecka Bożego. KK z przyczyn powyższych nie może zaakceptować aktów homoseksualnych.

Gree chodziło o to, że w dobrowolnych aktach homoseksualnych grzeszą 2 osoby, w przypadku gwałtu - grzeszy gwałciciel.

@A. - może czytałeś Pismo św., ale nie zrozumiałeś?

Mówisz, że nie interesuje Cię moja interpretacja Pisma św.
To, o czym napisałam wcześniej, jest tam jasno napisane, miejscami dosłownie. Nie trzeba się tego domyślać. Ktoś tu już nawet przytoczył niektóre cytaty.

Z Twoich komentarzy wynika, że nie rozumiesz perspektywy Kościoła Katolickiego. I nie chcesz zrozumieć.

Chcesz nas zmusić do patrzenia na te sprawy z Twojej perspektywy i przyjęcia jej. I dlatego przekręcasz słowa Tomka, Basi i gree.

Odpowiadając na Twoje pytania, na tyle, na ile umiem:

Miłość, w moim rozumieniu, to pragnienie dobra dla drugiej osoby. Czasem miłość może wymagać, że dla dobra tej drugiej osoby trzeba będzie poświęcić coś z siebie (np. opieka nad chorym mężem/ żoną; oddanie własnej nerki dziecku; wstrzymanie się od seksu, bo ciąża jest zagrożona; rezygnacja z ważnego meczu, bo żona przeżywa trudne chwile; ugotowanie obiadu po pracy, choć się pada na twarz).

Jeżeli jestem katoliczką, to miłość oznacza, że chcę by ci, których kocham, byli ze mną w niebie, bo to najlepsze miejsce, w którym możemy się znaleźć po śmierci. Przebywanie z Miłością-Bogiem na wieki: coś jak wieczne wpatrywanie się w oczy ukochanej osoby, rozmawianie i przytulanie.
(Dla porównania, piekło można wyobrazić sobie jako miejsce, w którym ciągle przypominasz sobie wszystkie głupoty i złe rzeczy, które zrobiłeś - widzisz i czujesz wyraźnie, jak bardzo zraniłeś tym inne osoby. I nie możesz przed tym uciec.)

Więc, jeśli tak pojmujemy miłość, to tak - osoby o skłonnościach homoseksualnych mogą umieć kochać. Są takie osoby, które zgadzają się na abstynencję seksualną. Bo nie chcą tkwić w grzechu i nie chcą go sprowadzać na innych. Jest to dla nich trudne doświadczenie. I szczerze im współczuję, i życzę wytrwałości, bo nagroda jest tego warta.

Jeśli rzeczywiście kochają 2 osobę tej samej płci, to jako katolicy, powinni mieć przede wszystkim na względzie dobro tej osoby w kategoriach wieczności. I wyrzec się cielesności w tej relacji, dla dobra tej osoby, i siebie. Nie oznacza to, że daję zgodę na wspólne mieszkanie - jest to równie ryzykowne, jak wspólne mieszkanie kobiety i mężczyzny przed ślubem.

Nie należy mylić miłości z zakochaniem, które jest uczuciem przemijającym. Ktoś się może zakochać w czyimś mężu czy żonie, ale to nie oznacza, że ma dążyć do zbliżenia. Uczucia mają to do siebie, że się zmieniają, mijają.
Ktoś kto wierzy w zakochanie i nie przechodzi do etapu miłości, ciągle zmienia partnerów. Bo się odkochał. I tak rozumiana "miłość" jest błędem.

Nikt osobom o skłonnościach homoseksualnych nie odbiera godności. Mają ją jako Dzieci Boże. To człowiek sam siebie kala poprzez grzech, który popełnia, bez względu na to, jaką ma orientację.

Czemu osoby o skłonnościach homoseksualnych chcą błogosławieństwa dla ich związku? Najlepiej byłoby się ich o to spytać. Dotychczas słyszałam, że chcą tylko ślubów cywilnych.
Ja mogę się tylko domyślać...
...może mają wątpliwości, czy dobrze czynią i chcą, by ktoś im to potwierdził, chcą zrzucić na kogoś odpowiedzialność?
...może lubią takie uroczyste imprezy?
...może mają pragnienie bycia bliżej Boga?
...może chcą tym „udowodnić”, że akty homoseksualne nie są grzechem?

Sęk w tym, że osoby o skłonnościach homoseksualnych, które wypowiadają się w mediach, zazwyczaj deklarują się jako ateiści.
Stąd pojawia się pytanie: skoro odrzucają Boga i / lub KK, to po co im ich błogosławieństwo?

Dziękuję Gosiu za Twój obszerny komentarz.
Oto moje do niego uwagi:
1. Nie cytowałem Tomka, Barbary i gree, więc nie mogłem przekręcić ich słów. Zadałem konkretne pytania i wysunąłem pewne sugestie.
2. Piszesz, że ja perspektywy KK nie chce zrozumieć. No to po to siedzę na tym portalu i tracę czas, żeby broń Boże nic nie zrozumieć? Przynajmniej staram się poznać argumenty innych i do nich uzasadnienia. Każda osoba o nastawieniu polemicznym, chcaca dialogu powinna mieć takie (minimalne) nastawienie. Nie oznacza to oczywiście, że dojdziemy do porozumienia czy jakiegoś kompromisu. Nie oczekuję tego.
3. Pięknie piszesz o miłości, chętnie wykorzystam twoje określenia w mojej pracy pedagoga z młodzieżą. Widzę tu jednak miekonsekwencję. Bo chociaż zgadzasz sie ze mna, że homoseksualiści sa też zdolni do miłości, ale dajesz im dodatkowy warunek wstrzemięźliwości seksualnej, czego wobec heteroseksualnych nie czynisz. Miłość jednak to miłość i dla swej pełni wymaga seksu, jest on formą jej wyrazu. Może chociaż dopuszczasz przytulanie? Zakochanym to tak potrzebne...
4. Oczywiście masz rację, że miłość to nie zakochanie, ale najpierw trzeba sie zakochać, aby miłość się mogła rozwinąć. Czasem od pierwszego wejrzenia, a czasem po latach, nie panujemy nad tym.
5. W ostatnim twierdzeniu robisz unik, bo piszesz o homokatolikach-ateistach, ale skoro katolików przynajmniej w Polsce jest więcej od ateistów, to myślę, że statystycznie więcej jest homoseksualistów-katolików. I to tylko oni maja problem z KK.

Łączę wyrazy szacunku.

Trochę się pospieszyłeś.
Niestety, zakonnicy naprawdę napisali te szokujące opinie!

Czy material zrodlowy mowi jakie jest stanowisko autorow dokumentu? Nie mowi.
No ale Ajja przeciez wszystko wie i umie czytac miedzy linijkami, wiec szybciutko dopisuje swoje wymysly i uwaza, ze dobrze zgadla.


W Kosciele jest pewna tendencja do ukrywania problemow. O pewnych rzeczach "sie nie mowi", tak jakby milczenie o czyms powodowalo, ze cos zniknie.

Homoseksualisci sa i milczenie o ich odczuciach nie spowoduje, ze oni znikna. Zeby komukolwiek pomoc, trzeba go najpierw wysluchac i (sprobowac) zrozumiec. Porady z piedestalu "uczonych w Pismie i Prawie" juz w czasach Pana Jezusa byly nieskuteczne.

A ktos mowi, ze on moze sobie dalej grzeszyc?

Problem w tym, ze chrzescijanin nie powinien zu gory nikogo przekreslac. Ty i paru innych rozmowcow z gory skresliliscie caly dokument i wszystkich zakonnikow na podstawie jednego newsa, ktory okazal sie byc przeklamaniem.

Przyznaj sie wprost, ze dopisalas sobie (dla ciebie) oczywista interpretacje, "co autorzy mieli na mysli", bo ty juz z gory wiesz, ze mysleli tak, a nie inaczej.

A potem zastanow sie, czy jest to w ogole chrzescijanskie.

Nie raz w historii skreslono (zeby nie powiedziec spalono) ludzi za to, ze ich sedziowie z gory wiedzieli, ze to czarownicy, heretycy itp i "dla ich dobra" nalezalo ich usunac.

"Lepiej zeby zginal jeden czlowiek...."

Ja tak nie uwazam.
Mnie Pan Bog nie skresla mimo moich bledow i pomylek to i ja nie mam prawa innych odsadzac od czci i wiary. Szczegolnie za to, czego NIE powiedzieli a tylko ja sobie wymyslam.

A gdzie i kiedy homoseksualista popełnił błąd? Czyżby już w łonie matki?
Jest napisane, że Bóg stworzył człowieka i uznał to swoje dzieło za bardzo dobre.

@Ajja
"Utwierdzanie grzesznika w błędach nie jest wyrazem miłości bliźniego." - chciałem Cię dopytać czy przenoszenie i ukrywanie grzesznika jest wyrazem miłości bliźniego?