Ołtarz Pietas Domini wraca z Berlina do bazyliki Mariackiej w Gdańsku

W uroczystej modlitwie 1 marca w berlińskiej dzielnicy Alt-Moabit uczestniczył także ambasador RP w Niemczech Andrzej Przyłębski. Słowo Boże wygłosił bp Christian Stäblein, biskup Kościoła ewangelickiego Berlina, Brandenburgii i Łużyc Górnych. Z Gdańska przyjechał ks. prał. Ireneusz Bradtke, proboszcz parafii Mariackiej. - To był historyczny dzień. W trakcie modlitwy uświadomiłem sobie, że wyposażenie naszej bazyliki - predella i retabulum ołtarza - przez wiele dziesięcioleci służyło berlińczykom do celów sakralnych i gościło w galerii malarstwa gotyckiego Gemaldegalerie. Przez lata były otoczone opieką i nie zostały z Gdańska wywiezione w celu rabunku, a ochrony. To pokazuje, jak losy tego dzieła mogą prostować krętą i skomplikowaną historię ostatnich dziesięcioleci. Radość z powrotu łączy się z refleksją nad trudną historią - mówi proboszcz bazyliki Mariackiej.

Teraz predella, która 60 lat znajdowała się w kościele św. Jana w Berlinie, jak i retabulum (nastawa ołtarza w formie obrazu), które od wielu lat eksponowane było w muzeum w Berlinie, przygotowywane są do podróży do Gdańska. - Powinny dojechać w połowie miesiąca i po odbyciu kwarantanny konserwatorskiej, zewidencjonowaniu i badaniach specjalistów trafią do bazyliki Mariackiej. Po przyjeździe predelli i retabulum do Gdańska złożymy wniosek o wpisanie dzieła do rejestru zabytków. 4 kwietnia zapraszam na ekumeniczne nabożeństwo dziękczynne w naszej świątyni, gdy ołtarz zostanie publicznie zaprezentowany i będzie można się przy nim modlić - dodaje ks. prał. Bradtke.

Ołtarz Pietas Domini wykonano ok. 1435 roku. Został ufundowany przez Bractwo św. Jerzego i znalazł miejsce w bazylice Mariackiej, w kaplicy bractwa. Awers obrazu przedstawia Trójcę Świętą w typie Pietas Domini. Na rewersie dzieła ukazane są postacie króla Artura i wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego. Na predelli natomiast namalowano trzy przedstawienia: Trójcę Świętą w wersji Tronu Łaski, św. Jerzego (patrona bractwa) oraz św. Olafa.

Oba dzieła były w bazylice Mariackiej do maja 1942 r., skąd zostały przewiezione w bezpieczne miejsce po pierwszych nalotach aliantów na Gdańsk. Dzieła trafiły do Berlina - tamtejsza Unia Kościołów Ewangelickich, jako prawny następca nieistniejących parafii w Prusach Zachodnich, stała na stanowisku, że wyposażenie parafii Mariackiej, wówczas ewangelickiej, należy do niej. Przez kolejne 70 lat opiekowali się nim berlińscy ewangelicy i muzealnicy.