Pustynia w kapłaństwie jest konieczna

Miłość do ludzi jest konsekwencją wiary. Dlatego też działanie, które podejmujemy, zakłada kontemplację, wypływa z niej i jest przez nią karmione. Ksiądz Kardynał Sarah podkreślił tutaj z mocą, że bez adoracji nie można kontynuować dzieła miłości! Bo to z adoracji Jezusa obecnego w Hostii czerpana jest prawdziwa miłość do drugiego człowieka, który odczytuje w nas żywą Ewangelię.

Czas rekolekcji, który dane nam było przeżyć w klimacie pustyni, był wyjątkowym doświadczeniem spotkania świadka wiary, której źródłem jest miłość Jezusa Chrystusa i Kościoła. Osobiście zapamiętam na zawsze postać Kardynała Roberta Saraha klęczącego na posadzce przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Zapamiętam pokorne sprawowanie Mszy Świętej – z delikatnością i prostotą, bez pośpiechu. Zapamiętam na pewno słowa, które wypowiadał. To one zadały mi bardzo wiele pytań, zaniepokoiły, stały się utwierdzeniem w powołaniu kapłańskim, a także posłudze ojca duchownego w naszym seminaryjnym Domu.

Ponad rok temu napisałem list do Kard. Saraha. Po lekturze Jego książek czułem przynaglenie do podziękowania za świadectwo wiary i mocne ukierunkowanie na przyszłość. W odpowiedzi otrzymałem list, który stał się dla mnie bardzo cenną wskazówką drogi z Jezusem i prowadzenia innych do Niego. Dziś znowu dziękuję Panu Bogu, że mogłem osobiście spotkać Kardynała Roberta Saraha, który jest dobrym pasterzem znającym Prawdę i Sens, pasterzem prowadzącym owce do źródła krystalicznej wody niezmąconej egoizmem i własnym kaprysem.

Program życia jest krótki: Bóg albo nic. I to jest prawda.

Ks. mgr lic. Tomasz Rąpała – ojciec duchowny tarnowskiego Wyższego Seminarium Duchownego, współpracuje z Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie.

Ks. Adrian Fyda – wikariusz parafii św. Jana Nepomucena w Bochni.