Eucharystia – światło i życie na nowe tysiąclecie

Okazało się jednak, że ani we Francji, ani w sąsiedniej Belgii nie można było zorganizować takich masowych spotkań, ze względu na panujące tam nastroje liberalne i antykatolickie, podczas gdy pozostałe kraje, proponowane jako miejsca kongresu, zwłaszcza Holandia, nie wykazały większego zainteresowania tą sprawą. I gdy wydawało się, że z planów trzeba będzie zrezygnować lub przynajmniej odłożyć je na inny, bliżej nieokreślony termin, sytuacja zmieniła się w samej Francji. Całą ideą zainteresowali się mianowicie przemysłowiec Philibert Vrau z Lille i jego kuzyn Feron Vrau, do których dołączył później wicehrabia de Damas. Sfinansowali oni całe przedsięwzięcie, dzięki czemu, po uzyskaniu zgody Leona XIII, we francuskim Lille w dniach 28-30 czerwca 1881 odbył się I Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny.

Początki

Pierwszy kongres przebiegał pod hasłami "Społeczne królestwo Chrystusa" i "Eucharystia zbawia świat" (w owym czasie nie było jeszcze zwyczaju ogłaszania oficjalnego hasła, stąd w źródłach panują rozbieżności co do tematu, jaki przyświecał tamtemu wydarzeniu). Uczestniczyło w nim ponad 8 tysięcy osób, w tym 363 delegatów z Francji i 47 z zagranicy: z Austrii, Belgii, Chile, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Szwajcarii i Meksyku. Obradom przewodniczył biskup pomocniczy diecezji Cambrai - Henri Monnier.

W czasie tego pierwszego, historycznego spotkania czcicieli Chrystusa w Eucharystii wygłoszono kilkanaście referatów w trzech zespołach tematycznych: adoracja i pokuta; kult i cześć zewnętrzna; propaganda. Bardzo mocno podkreślano wówczas konieczność poszukiwania sposobów przywrócenia prawom Bożym należnego im miejsca w życiu publicznym i społecznym.

Na zakończenie całego przedsięwzięcia jego uczestnicy powołali komitet, na razie jeszcze doraźny, przygotowujący następne Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne (MKE). Przewodniczącym został bp A. de la Bouillerie, a na jego zastępców wybrano dwóch świeckich: hrabiego de Nicolaya i J. de Beneque'a.

Drugi kongres zwołano do Awinionu na 13-17 września 1882 r. pod hasłem (też nieoficjalnym) "Schrystianizować życie przez Eucharystię". Przewodniczył mu miejscowy arcybiskup F. E. Hasley. Miejscem trzeciego było Liège (5-10 czerwca 1883), gdzie pod przewodnictwem abp. A. Duquesnaya, metropolity Cambrai, obradowano nad sposobami reagowania Kościoła na rozszerzające się zeświecczenie społeczeństw w państwach zachodnich. Tutaj też powołano stały komitet MKE, któremu przewodniczył kard. Victor-Auguste-Isidore Dechamps z Mechelen (Malines; 1810-83) w Belgii. Był to jednocześnie pierwszy kongres, zorganizowany poza Francją.

Również następny odbył się poza tym krajem - we Fryburgu Szwajcarskim (9-13 września 1885). Jego biskup, wspomniany Gaspard Mermillod stanął po śmierci bp. de la Bouillerie na czele stałego Komitetu MKE. Forum fryburskie zorganizowano przy znacznym udziale miejscowych władz świeckich.