Nieustannie potrzebujemy misjonarzy

Kiedy Ksiądz Biskup zaczął odkrywać powołanie do kapłaństwa?

Pochodzę z Archidiecezji Kasama. W czasie mojego dzieciństwa Kościół prowadził dużo szkół, co miało dobry wpływ na naszą edukację. Chodziłem więc do szkoły podstawowej, ukończyłem 4 klasy niższe, a następnie w parafii uczęszczałem do gimnazjum, gdzie ukończyłem pozostałe dwa lata.

To wtedy moje powołanie zaczęło powoli wzrastać, dlatego po ukończeniu tej szkoły poszedłem do szkoły, która miała mnie przygotować do niższego seminarium, było to w 1960 roku. Stamtąd w 1966 roku udałem się do Niższego Seminarium Duchownego w Lubushi, a później do Wyższego Seminarium w Kachiebe.

W 1972 roku zostałem wyświęcony na kapłana. Następnie zostałem wysłany do Diecezji Kasama, z której pochodzę. Po dziesięciu latach zostałem przeniesiony do Lusaki. Tutaj pracowałem w sekretariacie Zambijskiej Konferencji Episkopatu.

Stąd zostałem przeniesiony na północ, ale już jako biskup do Diecezji Mbala. Później ta diecezja zmieniła nazwę na Diecezja Mpika, gdyż zmieniliśmy naszą siedzibę na miejsce położone bardziej centralnie- w Mpika. Stąd zmiana nazwy.

4 lata temu Ojciec Święty poprosił mnie o opuszczenie Mpika i mianował mnie koadiutorem Diecezji Lusaka. Dwa lata temu po rezygnacji z powodu wieku mojego poprzednika arcybiskupa Mdato Mazombwe zostałem arcybiskupem Lusaki.

Jak przedstawia się dzisiaj sytuacja Kościoła w Zambii?

Obecnie mamy 10 diecezji w Zambii. Pomimo że mamy 9 województw w naszym kraju ze względu na wielkość naszego kraju potrzebujemy znacznie więcej niż 10 diecezji. Myślę, że to się stanie po jakimś czasie, w miarę rozwoju Kościoła.

Na pewno Diecezja Lusaki jest jedną z diecezji, która musi być podzielona, następnie diecezja Ndola i z pewnością każda inna również powinna być podzielona po to, by Kościół mógł się lepiej rozwijać. Mamy diecezje, w których mamy więcej powołań, ale trudno powiedzieć dokładnie, gdyż np.

Diecezja Lusaka jest kosmopolityczną diecezją i mieszkają w niej ludzie niemal z każdego województwa. Pracując w Lusace można spotkać chrześcijan pochodzących z różnych diecezji. Zambia jest krajem bardzo zurbanizowanym w porównaniu z innymi krajami afrykańskimi.

Misjonarze w Zambii zrobili wielki postęp ewangelizując północną, środkową i wschodnią część naszego kraju, dlatego że to są miejsca, gdzie osiedlili się przybyli tu misjonarze. Misjonarze Afryki rozpoczęli ewangelizację od północy kraju, później przemieścili się na wschód. Północ, w której znajdują się diecezje Kasama, Mpika i Mansa. Wschód obejmuje również dzisiejszą diecezję Chipata. To są miejsca, gdzie misjonarze rozpoczęli pracę i rozwijała się pomyślnie.

Później wraz z urbanizacją wiele ludzi migrowało z tych regionów do innych, szczególnie do Kopabel, gdzie znajdują się kopalnie (diecezja Ndola). Część centralna była ewangelizowana przez misjonarzy z różnych krajów Europy, głównie jezuitów, którzy przybyli tutaj z południa.

Ich pierwsza misja była w Chikuni, skąd przybyli do Lusaki. Następnie udali się do Kabwe w północnej części Diecezji Lusaka. Stad ewangelizowali pozostałe części naszego kraju.

Oni również zaprosili innych misjonarzy: franciszkanów, którzy przybyli w dwóch grupach- franciszkanie konwentualni, którzy i udali się do póln.-zach. części kraju (dzisiejsza diecezja Ndola Solwezji), jak również kapucyni, którzy udali się do prowincji zachodniej (częściowo diecezja Livingstone i Mongu).

To właśnie jak misjonarze tutaj przybyli i jak rozpoczynali pracę. Tak wyglądała ich praca ewangelizacyjna. Powołania znajdują się w miejscach, gdzie mamy dużo ludzi, np. Diecezja Ndola, dlatego że jest zamieszkiwana przez wielu ludzi, ponieważ jest to teren kopalni i tam można znaleźć więcej powołań.

Ale również Archidiecezja Lusaka, która liczy blisko milion katolików. Powołania tutaj pochodzą z różnych grup, które migrowały tutaj do miasta. Możemy powiedzieć, że większość diecezji posiada mniej lub więcej swoich własnych powołań do seminariów diecezjalnych jak również od niedawna, od 10-15 lat można zauważyć szybki wzrost powołań do życia zakonnego, zarówno wśród mężczyzn jak i kobiet.

Tak więc pomału ten Kościół wzrasta, chociaż zajęło to wiele czasu na Zambii, zanim lokalna ludność odpowiedziała powołaniami. Rzym nie był zbudowany w jednym dniu.