Założył zakon w... Sosnowcu

Ostatnie 9 lat życia spędził w Łodzi. Mimo słabego zdrowia, wiernie wypełniał powołanie karmelitańskie, oddawał się życiu kontemplacyjnemu, do końca brał udział życiu wspólnotowym, wiele pisał. Zmarł w opinii świętości w uroczystość św. Teresy od Jezusa, reformatorki Karmelu, 15.X.1969 r. w klasztorze Karmelitów Bosych w Łodzi. W 1990 r. doczesne szczątki o. Anzelma przeniesiono z cmentarza św. Rocha do przedsionka kościoła karmelitów w Łodzi.

Na prośbę Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus – Ks. Arcybiskup Władysław Ziółek 2 lutego 2002 r. rozpoczął w Łodzi jego proces beatyfikacyjny. Aktualnie Trybunał procesu przesłuchał już świadków życia o. Anzelma, a w Postulacji trwają prace nad badaniem dokumentów i pism Sługi Bożego.

Spuścizna pisarska Sługi Bożego zawiera m.in. zbiór kazań, artykuły liturgiczne, ascetyczne, o duchowości karmelitańskiej; przemówienia, komentarz na regułę karmelitańską, konstytucje Zgromadzenia, kilka serii konferencji rekolekcyjnych dla kapłanów, osób konsekrowanych; traktaty: o wychowaniu zakonnym i dziecięctwie duchowym oraz zespół ok. 10 tys. listów z zakresu kierownictwa duchowego, które adresaci z pietyzmem zachowali.

Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus od kilku lat publikują pisma o. Anzelma w serii „Biblioteka Założyciela”, pod redakcją O. dr Ottona Filka OCD. Pisma te drukowane są przez Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie. W 2003 r. został wydany siódmy tomik serii: Traktat o dziecięctwie duchowym, w którym Sługa Boży podaje fundamentalne założenia teologiczne duchowości dzięcięctwa. Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, dlatego o. Anzelm proponuje drogę dziecięctwa nie tylko osobom zakonnym, kapłanom, lecz także świeckim, młodzieży i osobom w podeszłym wieku. Przeszczepiając na grunt polski duchowość terezjańską i pracując nad rozwojem własnej świętości, Sługa Boży nakreślił okresy życia duchowego aż do szczytów doskonałości chrześcijańskiej. W dziecięctwie duchowym widział doskonałą syntezę życia duchowego, jakiej potrzebują nasze czasy. Jest to droga zaufania, pokory, prostoty, radości, szczerości z Bogiem, z samym sobą i bliźnimi, w codziennym oddaniu się w ofiarnej miłości. Wymaga ona jednak ducha wiary, wierności swoim obowiązkom jako woli Bożej, zapomnienia o sobie, a nade wszystko dziecięcego usposobienia wobec Ojca niebieskiego – na wzór synowskiego usposobienia Jezusa Chrystusa.

Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus starają się dążyć do świętości drogą duchowego dziecięctwa wytyczoną przez przykład życia i pisma swoich świątobliwych Założycieli. Obecnie Zgromadzenie liczy ponad 500 sióstr i prowadzi działalność w 12 krajach. W Polsce siostry pracują w trzech prowincjach: wrocławskiej, krakowskiej i łódzkiej; od 30 lat pracują na misjach w Burundi i Rwandzie, a od roku także w Kamerunie. Posiadają ponadto placówki we Francji, Austrii i w Rzymie. Przed kilkunastu laty, zgodnie z pragnieniami o. Założyciela, siostry podjęły pracę ewangelizacyjną w krajach byłego bloku komunistycznego: na Łotwie, Białorusi, Ukrainie oraz w Czechach i na Słowacji. Dom Generalny Zgromadzenia znajduje się w Polsce: 05-260 Marki, ul. Pomnikowa 10 B.