O Bogu w Trójcy Jedynym i aniołach

Anioł

Pismo święte mówi o aniołach. Niekiedy idzie tu o postać, w której objawia się sam Bóg. Tak było, gdy Abraham przyjął trzech tajemniczych wędrowców lub gdy Jakub walczył z aniołem (por. Rdz 18; 32,25-30). Z reguły jednak aniołami nazywane są pozaziemskie rozumne istoty, stworzone przez Boga. Jest ich nieskończenie wiele. Pismo święte określa je w różny sposób: serafini, cherubini, moce... Są to istoty zbawione, znajdujące się w niebie, w obecności Boga.

Pismo święte, będące księgą o zbawieniu człowieka, mówi o aniołach jako o uczestnikach ludzkiej historii zbawienia. Bóg mianowicie posługuje się nimi jako swoimi wysłannikami. Nazwa „anioł”, pochodząca z języka greckiego, znaczy właśnie: wysłannik. Bóg posyła aniołów, by zwiastowali człowiekowi Jego wolę, strzegli go czy służyli mu pomocą.

Trzech aniołów, nazywanych archaniołami, Pismo święte wymienia z imion. Archanioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi poczęcie syna, Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Pannie zwiastuje poczęcie Jezusa (por. Łk 1). Archanioł Rafał, według starotestamentalnej księgi Tobiasza, prowadzi w dalekiej
i niebezpiecznej podróży jego syna. Archanioł Michał - walczy ze złymi aniołami, z szatanem w obronie Ludu Bożego(por. Dn 10; Ap 12). Aniołowie w jakiś sposób służą Jezusowi (por. Mt 4,11), anioł umacnia Jezusa w Jego cierpieniu w Ogrójcu (por. Łk 22,43).

Pismo święte mówi o aniołach jako istotach całkowicie różnych od Boga, stworzonych przez Niego tak, jak stworzony jest świat i człowiek, choć jednocześnie nieporównanie potężniejszych od człowieka.

Idąc za tym Kościół uczy, że Bóg stworzył trzy rodzaje bytów: istoty czysto duchowe, tzn. właśnie anioły, świat materialny, a wreszcie człowieka, będącego zarazem istotą duchową i cielesną.

Jako istoty rozumne i wolne aniołowie zostali stworzeni poza stanem wiecznego szczęścia, poza niebem. Mieli je dopiero osiągnąć - podobnie jak człowiek - przez swą wiarę i miłość do Boga. Ci, którzy uwierzyli Bogu i umiłowali Go, znaleźli się w niebie. Mówiąc dziś o aniołach, myślimy właśnie o nich. Ci, którzy nie uwierzyli, potępili się, znaleźli się w piekle. Tych nazywamy „złymi aniołami”, a częściej szatanami lub diabłami.

W liturgii chrześcijańskiej (przynajmniej katolickiej i prawosławnej) modlimy się wraz z aniołami i do aniołów, podobnie jak do świętych , o pomoc i wstawiennictwo u Boga. Szczególnie modlimy się do aniołów stróżów, wierząc, że nie tylko cała ludzkość w swej drodze do Boga, nie tylko Kościół, ale każdy człowiek korzysta z pomocy aniołów i ma swego anioła stróża. Jezus, przestrzegając przed zgorszeniem „małych”, którzy w Niego wierzą, mówi, że „aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego” (Mt 18,10).

Więcej na następnej stronie