Absolutne Centrum

W teologii Pawła jeszcze ważniejszym tytułem było słowo „Pan” (gr. Kyrios). Dla pogan powiedzenie „Jezus jest Panem” było bardziej czytelne niż „Jezus jest Mesjaszem”. Różni pogańscy bogowie byli często nazywani „kyrios”. To był także tytuł rzymskich cesarzy, który oznaczał nie tylko ich doczesną władzę, ale i boskość. Żydzi mówiący po grecku odnosili tytuł „Pan” do Boga. Paweł przejął tytuł „Kyrios” od pierwotnego Kościoła i upowszechnił. Znaczenie tytułu „Pan” w odniesieniu do Jezusa najlepiej ilustruje hymn z Listu do Filipian. Czytamy w nim, że imię „Kyrios” nadał ukrzyżowanemu i wywyższonemu Jezusowi sam Bóg, „aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem na chwałę Boga Ojca” (2,10–11). Nazywanie Jezusa Panem oznaczało uznanie Go za równego Bogu, oznaczało także zdetronizowanie wszelkich doczesnych „panów”. Ten tytuł łączył się także z zawołaniem „Maranatha” (Panie, przyjdź), które wyrażało nadzieję na ostateczne panowanie Chrystusa. Kto wyznaje że „Jezus jest Panem”, ten uznaje władzę zmartwychwstałego Jezusa w swoim życiu. Paweł mówi także o Jezusie jako o Synu Bożym. W Starym Testamencie określenie „Syn Boży” nadawano aniołom, Bożym posłańcom, odnoszono go także do oczekiwanego Mesjasza. Paweł odnosił tytuł „Syn Boży” do Jezusa w dwóch znaczeniach: uznając go za Mesjasza oraz w niektórych miejscach zakładając przedwieczne istnienie Chrystusa. Ten drugi przypadek to słowa: „Bóg wysłał swego Syna zrodzonego z niewiasty, narodzonego w czasach Prawa, aby uwolnić tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy się stali przybranymi dziećmi” (Ga 4,4). Użycie tytułu „Syn” wskazuje tutaj wyraźnie na Jego istnienie przed momentem zstąpienia na ziemię.

Tak!

Listy Pawła są jednym wielkim wołaniem Bożego herolda, które wciąż rozbrzmiewa. Można je streścić tak: jesteście ocaleni od śmierci, wasze grzechy i wszelkie świństwa zostały już wybaczone, nic wam już nie grozi, nie musicie się bać, jesteście wolni… Jezus przez krzyż i zmartwychwstanie oferuje wam polisę na wieczność. Za darmo! Wystarczy tylko ją przyjąć, czyli powiedzieć „tak” Jezusowi Chrystusowi. Z wiarą!

Apostoł Narodów posługuje się słowem „Ewangelia” więcej razy niż inni pisarze Nowego Testamentu. W jego Listach nie oznacza ona czterech ksiąg spisanych przez Marka, Łukasza, Mateusza i Jana.

To słowo ma u Pawła znaczenie bardziej podstawowe. Występuje ono albo jako czasownik oznaczający czynność głoszenia Dobrej Nowiny, albo (częściej) jako rzeczownik oznaczający treść oznajmianej prawdy. Paweł mówi o „Ewangelii Bożej”, „Ewangelii Chrystusa”, „Ewangelii Jego Syna”, ale też posługuje się wyrażeniami: „moja Ewangelia”, „nasza Ewangelia” czy „Ewangelia, którą głoszę”. Paweł rozumiał Ewangelię jako podsumowanie wydarzenia Chrystusowego, które w zwiastowanym słowie zostaje przedstawione człowiekowi jako wezwanie, zaproszenie.

Jakie są charakterystyczne cechy Ewangelii głoszonej przez Apostoła? Jest to objawienie, które w pełni zostanie odkryte dopiero przy końcu czasów. Ewangelia ma charakter dynamiczny – jest „mocą Bożą ku zbawieniu każdego wierzącego” (Rz 1,16). Jest obietnicą. Ma charakter normatywny – w jej świetle trzeba czytać Stary Testament i wszystko. Jej głoszenie jest misją skierowaną do wszystkich ludzi. Paweł uważał, że istnieje tylko jedna Ewangelia, czyli prawda o Jezusie Chrystusie, której był niegodnym sługą.

Teraz Jezus
„Paweł chce przemawiać do nas dzisiaj” – mówił Benedykt XVI, otwierając Rok św. Pawła w rzymskiej Bazylice za Murami. Papież zachęcał do odkrycia Pawła jako naszego nauczyciela wiary. W naszym cyklu szukamy klucza do jego nauczania. Próbujemy przybliżyć podstawowe wątki jego nauczania, uchwycić kluczowe pojęcia. Mamy nadzieję, że nasze katechezy staną się zachętą i pomocą w lekturze jego tekstów. Ostatecznie nie chodzi o Pawła, ale o Ewangelię, którą głosi. Pisaliśmy już o źródłach jego teologii, o wizji Boga. Dziś: Jezus Chrystus. Dla Apostoła Narodów nie ma ważniejszego i bardziej fascynującego tematu. Paweł nie opowiada o Jezusie, on Nim żyje, zwiastuje Go, przepowiada, chce Nim zachwycić wszystkich.