Trzygodzinną Drogę Krzyżową na ryskiej starówce prowadzili dwaj arcybiskupi – katolicki Zbigniew Stankiewicz i luterański Jānis Vanags.
Modlitwa za ojczyznę stała w centrum Drogi Krzyżowej na ulicach Rygi. Wielkopiątkowe nabożeństwo ekumeniczne zorganizowano już po raz dwunasty. Podobne inicjatywy miały miejsce także w innych miastach Łotwy.
Trzygodzinną Drogę Krzyżową na ryskiej starówce prowadzili dwaj arcybiskupi – katolicki Zbigniew Stankiewicz i luterański Jānis Vanags. Mimo prawdziwie zimowej aury, uczestników zebrało się ponad tysiąc. W rozważaniach, modlitwach i śpiewach pojawiały się wątki patriotyczne, związane ze stuleciem niepodległości. Był to swoisty rachunek sumienia, pokazujący problemy, z jakimi boryka się współczesna Łotwa, w tym korupcję, podziały i brak prawdy w życiu publicznym. Wskazywano na potrzebę duchowej odnowy narodu opartej na chrześcijańskiej wierze. Symbolem potrzeby akceptacji Krzyża w swoim życiu były czerwone patyczki niesione przez uczestników nabożeństwa, które wetknięte na koniec w koronę cierniową zawieszoną na krzyżu utworzyły jej „kolce”. Szczególnie wymownie w tym kontekście brzmiała modlitwa o wolność wypowiedziana przez niepełnosprawną, przykutą do wózka inwalidzkiego Diānę Ponaskovą.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.