Biret dla męczennika

Komuniści pastwili się najbardziej nad duchownymi. W 1948 r. wtargnęli do klasztoru franciszkanów, w którym żył Ernest Simoni. Cele zakonników zamienili w sale tortur i więzienie. Jako 20-latek Ernest na rozkaz komunistów musiał wyjechać z jednej z górskich wiosek, gdzie pracował jako nauczyciel. Z uporem jednak ewangelizował. Z przymusu odbył ciężką służbę wojskową. Pod koniec lat 50. w podziemiu skończył teologię i przyjął święcenia kapłańskie. Posłuszny biskupowi służył jako ksiądz diecezjalny, w sercu został jednak franciszkaninem. Po aresztowaniu dwukrotnie był skazany na śmierć, po groteskowych procesach. W 1973 r., po tym, jak ujęli się za nim więźniowie, karę zamieniono znowu na ciężkie prace. Komuniści od Hodży zamordowali wtedy, po ciężkich torturach, pięciu na sześciu żyjących w Albanii biskupów, 115 na 200 wyświęconych księży oraz 150 zakonnic.

Ale 4 listopada 1990 roku nastąpił przełom. Pięć lat po śmierci Hodży blisko 50 tys. wiernych przyszło na cmentarz w Szkodrze. Po raz pierwszy od niemal pół wieku odprawiono Mszę publicznie. Trzy lata później Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady.

– W Albanii wiara nigdy nie wygasła. Kiedy zabrakło kapłanów, sami rodzice chrzcili dzieci, błogosławili małżeństwa. (...) po cichu obchodzono Boże Narodzenie i Wielkanoc. Mimo zakazu nadawania imion chrześcijańskich dzieci w szkole używały imienia świeckiego, a w domu tego ze chrztu – mówił kard. Angelo Amato przed dwoma tygodniami w Szkodrze. Wyniesiono wtedy na ołtarze 38 męczenników prześladowanych przez reżim Hodży. – Przed śmiercią, jak zastrzeleni na cmentarzu w Szkudrze jezuici o. Jan Fausti i Daniel Dajani, krzyczeli: „Niech żyje Chrystus Król i Albania!” (...) Albański Kościół jest jak kilkusetletni dąb, który nie poddaje się wiatrom i burzom historii, ale trwa mocno zakorzeniony w wierze w Chrystusa – wspominał kard. Amato.

Jesteś męczennikiem

Ks. Simoni jest jedynym żyjącym męczennikiem Albanii. Niedawno zmarł przedostatni, ks. Mikel Koliqi. Kilkakrotnie skazany na śmierć, więziony przez 38 lat, kończył 92. rok życia, kiedy Jan Paweł II przyznał także jemu kardynalski biret. Podobnie jak ks. Simoni, ks. Koliqi opowiedział swoją historię przed papieżem. Trzy lata po upadku reżimu Jan Paweł II wyświęcił wtedy czterech biskupów w katedrze w Szkodrze, w miejscu, które reżim przekształcił w stadion. Na zdjęciach obok świętego papieża stoi św. Matka Teresa z Kalkuty. Oboje wysłuchali świadków z takim samym wzruszeniem jak teraz Franciszek ks. Ernesta. „Z nastaniem wolności Pan pomógł mi służyć w wielu wioskach, by pojednać wiele osób, które karmiły się żądzą zemsty”. – mówił ks. Simoni przed Ojcem Świętym z Argentyny. „Wielu ludzi dzięki krzyżowi Chrystusa wyrzuciło nienawiść ze swoich serc”. „Pamiętam to, co mówiłeś w Tiranie. Jesteś męczennikiem!” – zwrócił się do ks. Ernesta papież półtora roku później, w czasie audiencji w kwietniu 2016. Ks. Simoni przyjechał do Rzymu na promocję książki o jego życiu. Mimmo Muolo, watykanista dziennika „Avvenire”, splótł w niej życie ks. Simoni z męczeństwem Albanii. Nad Tybrem znowu zrobiło się głośno o ks. Erneście. Co chce powiedzieć młodzieży? „Że najświętszą rzeczą jest wierność w małżeństwie”. A o dialogu między religiami, jako świadek wspólnego życia muzułmanów i chrześcijan w Albanii? (60 proc ludności wyznaje tu islam, ale muzułmanie uczą się w szkołach jezuickich a największą dumą kraju jest dziś katolicka święta Matka Teresa z Kalkuty). Współczesny męczennik odparł: „Jezus mówi, byśmy modlili się bez ustanku, by modlić się do Matki Bożej. Jedni za drugich. Bo wszystko może w nas Duch Święty”.