Znak miłości Boga

Postać w sutannie na szpitalnym korytarzu nie dziwi już nikogo. W szpitalach i hospicjach na terenie naszej diecezji pracuje obecnie 20 kapelanów. W niektórych domach pomocy posługę taką pełnią też w ramach wolontariatu duszpasterze miejscowych parafii. Koordynatorem kapelanów szpitalnych w naszej diecezji mianowany został ks. Łukasz Jończy, od ponad 5 lat pracujący jako kapelan w Beskidzkim Centrum Onkologii w Bielsku-Białej. Ksiądz Jończy pełni również funkcję diecezjalnego duszpasterza służby zdrowia. Na początku października odbyło się spotkanie diecezjalne, podczas którego bp Roman Pindel wręczył kapelanom dokumenty powierzenia tej posługi. Biskup wskazywał na wielką odpowiedzialność, jaka spoczywa na kapłanie, który towarzyszy człowiekowi w sytuacji choroby i cierpienia. – Tu konieczna jest troska o jak najwyższą jakość posługi – podkreślał.

Przygotowani do pomocy

Kapelan jest duszpasterzem, ale nie wystarczy zanieść chorym Pana Jezusa i wyspowiadać, choć to bardzo ważne – mówi ks. Jończy. – Dlatego ta posługa wymaga oprócz osobistych predyspozycji umiejętności słuchania, także specjalistycznego przygotowania do kontaktu z pacjentami. Tu nie wystarczy intuicja. Konieczna jest nieustanna formacja na wielu płaszczyznach: ludzka, kapłańska, psychospołeczna. Trzeba umieć pomóc również lekarzom czy pielęgniarkom, gdy przeżywają trudności czy szukają etycznego odniesienia dla decyzji medycznych. Aby skutecznie i umiejętnie docierać do ludzi, sam wciąż się dokształca i szkoli. Ma za sobą kurs medycyny paliatywnej, udział w sympozjach i konferencjach, a teraz rozpoczyna studia. Dlatego od listopada zaprasza do duszpasterstwa służby zdrowia na cykl spotkań formacyjno-dyskusyjnych, wspomagających pracowników szpitali i hospicjów kapelanów w ich posłudze.

– Na te spotkania serdecznie zapraszamy także wszystkich zainteresowanych. Każdy lekarz, farmaceuta, położna, pielęgniarka, ratownik medyczny czy wolontariusz jest bardzo mile widziany – zaznacza ks. Jończy. Spotkania będą się odbywać w trzeci czwartek miesiąca o 19.00 w gmachu kurii diecezjalnej w Bielsku-Białej przy ulicy Żeromskiego 5. Jako pierwszy, 19 listopada, gościem tych spotkań będzie ks. dr hab. Lucjan Szczepaniak, sercanin, teolog i lekarz, kapelan dziecięcego szpitala w Krakowie-Prokocimiu. Ksiądz dr hab. Damian Wąsek 17 grudnia podejmie temat: „Jak pogodzić istnienie cierpienia i choroby z dobrocią i wszechmocą Pana Boga?”. W styczniu zaplanowane jest spotkanie opłatkowe.

To jest walka!

Szpital to miejsce, gdzie wciąż padają militarne określenia, pasujące raczej do bitwy. – Choroba to przeciwnik, z którym musimy walczyć – mówią często sami chorzy. A zadaniem kapelana, usytuowanego na pierwszej linii frontu, jest im towarzyszyć, opatrywać rany i dodawać ducha w ciągłej walce. Strategię walki, czyli leczenie, określa i realizuje personel szpitala: lekarze, pielęgniarki. Kapelan stara się wszystkich otaczać opieką. Jest szafarzem sakramentów, ale nie wypełni swojej misji dobrze, jeśli nie będzie dobrym, otwartym, wrażliwym, cierpliwym człowiekiem.

Jak dodaje ks. Jończy, okazji do walki dostarcza nieraz... telefon, z którym kapelan szpitalny nigdy się nie rozstaje, bo musi być dostępny na każde wezwanie, w dzień i w nocy. – Bywa tak, że odbieram telefon z prośbą o natychmiastowe przyjście do szpitala, bo na izbie przyjęć leży umierający pacjent. A ja jestem w szpitalu w innej części miasta, w trakcie spowiedzi innego chorego – przyznaje kapelan. – Czasem powinienem być już gdzie indziej, ale chory właśnie teraz zdobył się na szczerą rozmowę i nie wolno okazać mu tego, że się spieszę.

– Nieraz trzeba poświęcenia, żeby rzeczywiście temu podołać i być zawsze tam, gdzie jest się najbardziej potrzebnym. Mnie pomaga ta nieustanna świadomość, z Kim idę i do kogo: z Panem Jezusem do ludzi, którzy cierpią – potwierdza ks. Edward Mazgaj, kapelan szpitalny od blisko 20 lat, obecnie posługujący w szpitalu w Oświęcimiu.