Garść uwag do czytań na XXIX niedzielę zwykłą roku A z cyklu „Biblijne konteksty”.
Co to czytanie ma wspólnego z pozostałymi? W pierwszej chwili wydaje się, że nic. Dopiero jak się zatrzymać nad ich sensem widać wspólny mianownik. Działanie Boga. Zaskakujące, bo nieraz mocno wykraczające poza to, czego byśmy się spodziewali...
3. Kontekst Ewangelii Mt 22,15–21
„Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie”. Tymi słowami rozpoczyna się Ewangelia tej niedzieli. Kiedy rzecz ma miejsce? Ano zaraz po wygłoszeniu przypowieści o uczcie. Tej czytanej tydzień wcześniej, gdy zaproszeni przez króla zlekceważyli zaproszenie, a ten postanowił zamiast nich zaprosić pierwszych lepszych ludzi z ulicy. Ciągle jesteśmy w tej części Mateuszowego dzieła, w której Jezus ostro przeciwstawia się przywódcom Izraela mówiąc, że z powodu zatwardziałości ich serc ich czas się kończy. Jezus zdążył już uroczyście wjechać do Jerozolimy, wypędzić przekupniów ze świątyni, doprowadzić jednym słowem do uschnięcia figowego drzewa, na którym nie znalazł owoców; zdążył zamknąć usta przeciwnikom, którzy pytali Go jakim prawem czyni co czyni oraz opowiedzieć jeszcze dwie inne przypowieści: o dwóch synach (posłusznym i nieposłusznym) oraz o zbrodniczych rolnikach. Spór twa. Niebawem skończy się tragicznie. Póki co trwają jednak słowne przepychanki.
Osią sporu, o którym słyszymy tej niedzieli jest problem, czy Żyd może płacić podatek okupantowi. Po tej próbie zdyskredytowania Jezusa, przyjdą następne pytania: o zmartwychwstanie, o największe przykazanie. Słowem – polemika z Żydami w całej pełni. I w kontekście tej polemiki musimy też patrzyć na czytany tej niedzieli fragment.
Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?”
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: „Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!” Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?” Odpowiedzieli: „Cezara”. Wówczas rzekł do nich: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.
4. Warto zauważyć
By zrozumieć treść Ewangelii tej niedzieli trzeba koniecznie uświadomić sobie dwie sprawy.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Archidiecezja katowicka rozpoczyna obchody 100 lat istnienia.
Po pierwsze: dla chrześcijan drogą do uzdrowienia z przemocy jest oddanie steru Jezusowi. Ale...
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.