Ciało Ojca Pio będzie stale wystawione

Wyjaśniono, że decyzja o stałym wystawieniu zakonserwowanego i poddanego specjalnym zabiegom ciała świętego w tamtejszej bazylice zapadła w odpowiedzi na liczne prośby kierowane przez jego czcicieli. Konieczna była zgoda Watykanu.

W dniu wystawienia relikwii uroczystej mszy w San Giovanni Rotondo, gdzie mieszkał i działał Ojciec Pio, przewodniczyć będzie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynał Angelo Amato.

Ciało Ojca Pio wystawione było wcześniej tylko raz, od kwietnia do września 2008 roku. Wówczas do ośrodka jego kultu przybyły setki tysięcy ludzi z całego świata.

Urodzony w 1887 roku w Pietrelcinie w Kampanii Ojciec Pio to jeden z najbardziej czczonych świętych, przede wszystkim we Włoszech. W wieku 20 lat złożył śluby w zakonie kapucynów. Trafił następnie do klasztoru w San Giovanni Rotondo, gdzie pozostał do końca życia. Stał się przewodnikiem duchowym, zdobywając coraz większą sławę w całej okolicy. Z wielu stron przybywali do niego ludzie, by go zobaczyć i posłuchać jego kazań. Całe życie zmagał się z ciężkimi chorobami. Zasłynął ze stygmatów - otwartych ran, które miał na dłoniach. Wierni przekazywali też sobie informacje o licznych zjawiskach nadprzyrodzonych z jego udziałem oraz przypadkach cudownych uzdrowień, co jeszcze bardziej rozszerzyło jego kult już za życia.

Po drugiej wojnie światowej w San Giovanni Rotondo założył szpital pod nazwą Dom Ulgi w Cierpieniu. Ten ogromny ośrodek medyczny działa już ponad 55 lat.

Przez wiele lat jego życiu i działalności towarzyszyły kontrowersje i polemiki, a także zarzuty, że jego rzekome stygmaty były faktycznie rezultatem samookaleczania.

Przeciwko Ojcu Pio prowadzone były też liczne dochodzenia kościelne. Odstąpiono od zamiaru przeniesienia go do innego klasztoru w obawie przed wybuchem zamieszek. W latach 1924-31 Watykan wystąpił wiele razy przeciwko zakonnikowi, oświadczając na przykład, że rzekome nadprzyrodzone wydarzenia z jego życia nie mają źródła w Bogu. Ponadto Ojcu Pio zabroniono na jakiś czas publicznego wykonywania posługi kapłańskiej, słuchania spowiedzi i odprawiania mszy świętej. Potem zakazy te cofnięto.

Zmarł w aurze świętości 23 września 1968 roku. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym 2 maja 1999 roku, a kanonizował go 16 czerwca 2002 roku.