Kilkaset osób odpowiedziało na zaproszenie Konferencji Episkopatu Polski i przyjechało do niewielkiej wsi do diecezji na północy Polski, żeby zastanawiać się, jak ewangelizować wieś – bogatą w religijne tradycje, ale i borykającą się z problemami.
Ks. Piotr Dyduch, moderator Ruchu Światło–Życie w diecezji gliwickiej, mówi o jego założycielu, spotkaniu z żywym Bogiem i swoim zaangażowaniu w oazie.
Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej zalicza się do tzw. Sanktuariów ponadregionalnych (tj. znanych daleko poza granicami diecezji). Jest to jedno z najstarszych sanktuariów i najliczniej odwiedzanych przez pielgrzymów w południowo-wschodniej Polsce.
Wiele osób na takim dniu skupienia po raz pierwszy słyszy, że Bóg nadal ich kocha i że zawsze będzie dla nich miejsce w Kościele, mimo że nie mogą przystępować do sakramentów świętych. Są jednak z nim trwale złączone przez chrzest.
Tak młodzież dekanatu czchowskiego uczciła 100 dni do Panamy.
Kurs ewangelizacyjny. Mieszana grupa, kobiety i mężczyźni. Przychodzi czas świadectw. Są dokładnie trzy. Inne rekolekcje. Grupa tylko 40 facetów. Świadectw padło 39.
Żałoba po śmierci bliskich jest niezbędna. Nie wolno jednak na zawsze „pogrzebać żywcem” pod smutkiem całej swojej rodziny.
Drogi Krzyżowe transmitowane w Internecie i w innych środkach społecznego przekazu to propozycje na duchowe przeżycie piątków Wielkiego Postu.
Jak mierzymy wzrost parafii? A – Adoracja, B – Braterska wspólnota, C – Caritas, D – Duch uczniostwa, E – Ewangelizacja. To warunki określające rozwój parafii.
Żadna ikona nie zdobyła takiego uznania i czci, jak Matka Boża Nieustającej Pomocy.
Wszędzie, gdzie się udawał św. Wincenty Ferreriusz spotykały go albo zachwyt, albo wrogość.
