Komentarze do materiału/ów:
Bartłomiej I, patriarcha Konstantynopola, w orędziu wielkanocnym.
Tak wielu się dzisiaj pobiera, nie wiedząc, jaką rolę odgrywa wiara w ich życiu małżeńskim.
Papież zachęca proboszczów do wniesienia wkładu w prace Synodu.
Postulator procesu kanonizacyjnego Papieża - Polaka o jego dziedzictwie.
Zastanów się poza tym czy jesteś katolikiem, skoro podważasz fakt, że katolickie nauki są jedynie słuszne..
Co do kompromisu: to naprawdę nie jest zbawienny środek na rozwiązywanie wszystkich konfliktów. W rzeczywistości dość rzadko przynosi zbawienne efekty. Z wiekiem przekonasz się, że we współczesnym świecie kompromisem najczęściej nazywa się to, co strona silniejsza (ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na opinie publiczną) wymusiła na stronie słabszej. Taki jest ten świat. Na szczęście to nie jest nasz świat... :-) Stąd Nicki ma sporo racji, nie napinaj się tak. spuść trochę ciśnienia. Niech Ci Pan błogosławi.
Sprawa jest banalnie prosta: protestanci nie mogą przyjmować komunii bo nie podzielają wiary katolickiej w trzech istotnych kwestiach. 1) Nie uznają ofiary mszy świętej, 2) nie uznają sakramentu święceń, więc uważają, że każdy może taką "komunię" wyprodukować", 3) nie uznają sakramentu spowiedzi, więc i tak najczęściej nie są w stanie łaski uświęcającej. A jeśli jakiś protestant wyznaje te trzy elementy naszej wiary, to trzeba go zapytać, dlaczego nie wstąpił do Kościoła katolickiego.
Kim był Luter i co się z nim stało wiem doskonale - ostatnio poszerzyłem swoją wiedzę dzięki świetnemu filmowi Grzegorza Brauna, "Luter i rewolucja protestancka".
Może konfesjonały zostały wprowadzone w drugim tysiącleciu, może w ósmym wieku zmieniono kolor stuły z białej na fioletową, ale istota sakramentu jest niezmienna od dwóch tysięcy lat: komu apostołowie (biskupi i prezbiterzy) odpuszczą grzechy, są im odpuszczone, komu nie odpuszczą - są im zatrzymane.
Odpowiedź na wszystkie swoje pytania znajdziesz tutaj: http://www.katechizm.opoka.org.pl/
Kan. 1. Jeśli ktoś twierdzi, że nie wszystkie sakramenty Nowego Przymierza zostały ustanowione przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, albo że jest ich więcej czy mniej niż siedem, tj. chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, ostatnie namaszczenie, kapłaństwo i małżeństwo, albo że którykolwiek z nich nie jest prawdziwie i we właściwym znaczeniu sakramentem – niech będzie wyłączony ze społeczności wiernych.
Kan. 2. Jeśli ktoś twierdzi, że te właśnie sakramenty Nowego Przymierza różnią się od sakramentów Starego Przymierza tylko tym, że mają inne ceremonie i inne zewnętrzne obrzędy – niech będzie wyklęty.
Kan. 3. Jeśli ktoś mówi, że te siedem sakramentów w taki sposób są sobie równe, iż żaden z nich pod jakimś względem nie jest godniejszy od innych – n.b.w.
Kan. 4. Jeśli ktoś twierdzi, że sakramenty Nowego Przymierza nie są konieczne do zbawienia, ale że są zbyteczne i że bez nich lub bez ich pragnienia przez samą wiarę ludzie otrzymują od Boga łaskę usprawiedliwienia, chociaż nie wszystkie są konieczne każdemu człowiekowi – n.b.w.
Kan. 5. Jeśli ktoś twierdzi, że te sakramenty zostały ustanowione wyłącznie dla ożywienia wiary – n.b.w.
Kan. 6. Jeśli ktoś twierdzi, że sakramenty Nowego Przymierza nie zawierają łaski, którą oznaczają, albo że nie dają tej łaski tym, którzy jej nie stawiają przeszkody, jak gdyby były tylko znakiem zewnętrznym łaski lub sprawiedliwości otrzymanej przez wiarę czy jakimiś cechami chrześcijańskiego wyznania, które pozwoliłyby ludziom odróżniać wiernych od niewiernych – n.b.w.
Kan. 7. Jeśli ktoś twierdzi, że te sakramenty, chociażby należycie przyjmowane, nie zawsze i nie wszystkim, jeśli chodzi o Boga, udzielają łaski, ale tylko niekiedy i niektórym – n.b.w.
Kan. 8. Jeśli ktoś twierdzi, że sakramenty Nowego Przymierza nie udzielają łaski mocą sakramentalnego obrzędu (ex opere operato), ale że wystarcza wiara w obietnicę Bożą do uzyskania łaski – n.b.w.
Kan. 9. Jeśli ktoś twierdzi, że trzy sakramenty, tj. chrzest, bierzmowanie i kapłaństwo nie wyciskają na duszy charakteru, tj. jakiegoś duchowego i nieusuwalnego znaku, wskutek czego nie mogą być powtarzane – n.b.w.
Kan. 10. Jeśli ktoś twierdzi, że wszyscy chrześcijanie mają władzę w stosunku do słowa Bożego i udzielania wszystkich sakramentów – n.b.w.
Kan. 11. Jeśli ktoś twierdzi, że u tych, co sprawują sakramenty i ich udzielają, nie jest potrzebna intencja przynajmniej czynienia tego, co czyni Kościół – n.b.w.
Kan. 12. Jeśli ktoś twierdzi, że szafarz będący w grzechu ciężkim, choćby zachował wszystko, co do dokonania i udzielenia sakramentu jest istotne, nie dokonuje sakramentu, ani go nie udziela – n.b.w.
Kan. 13. Jeśli ktoś twierdzi, że przyjęte i uznane w Kościele katolickim obrzędy, które się zazwyczaj stosuje przy uroczystym udzielaniu sakramentów, można albo mieć w pogardzie, albo bez żadnego grzechu dowolnie pomijać, albo mogą być zmienianie przez jakichkolwiek pasterzy Kościoła na nowe jakieś obrzędy – n.b.w.