Dokument wprawdzie jest, ale praktyka zupełnie odbiega od określonych w nim założeń. Rozmowa z Witoldem Klausem.
Warszawa chciałaby zaimplementować takie rozwiązanie, tylko należy zwrócić uwagę, że w Lizbonie cudzoziemiec w tym jednym miejscu załatwia wszystkie swoje sprawy. Natomiast w Warszawie, przy obecnym podziale administracyjnym stolicy, gdzie mamy 18 urzędów dzielnic, 18 ośrodków pomocy społecznej, 2 urzędy pracy trudno sobie wyobrazić, że przedstawiciel każdego z tych urzędów będzie „dyżurował” w one-stop-shopie. A z powodu regionalizacji urzędnik z Woli nie może załatwić sprawy mieszkańca Bemowa. Być może te problemy wydają się trywialne, ale jak mówi przysłowie „diabeł tkwi w szczegółach”. To one potem są kluczowe dla skutecznego funkcjonowania danej instytucji.
Warto zwrócić również uwagę na to, że w Polsce mamy już wiele dobrych doświadczeń z integracji imigrantów bądź integracji innych grup wykluczonych, z których warto korzystać. Szczególnie warty polecenia jest model mentora dla migrantów, który został opracowany przez Fundację Ocalenie i wspaniale sprawdził się w praktyce. Niestety nie został zaimplementowany nigdzie dalej.
Ponadto, jeśli już chcemy wprowadzić jakiś nowy model, proponuję nie implementować go od razu w całym kraju, ale spróbować sprawdzić go na próbę, na określonym terenie. Jest to o wiele tańsze. Warto myśleć o takich modelach w kontekście pilotażowym, dzięki temu łatwiej coś poprawić, zmienić w taki sposób, żeby było to działanie najbardziej efektywne.
***
Witold Klaus - Doktor nauk prawnych, kryminolog, adiunkt w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Prezes Stowarzyszenia Interwencji Prawnej, laureat Społecznego Nobla 2008, członek międzynarodowej organizacji Ashoka - Innovators for the Public, absolwent Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, autor wielu publikacji z zakresu praw człowieka, kryminologii, sprawiedliwości naprawczej i metodologii nauczania prawa.
Wywiad został przeprowadzony w ramach projektu: Wspólna polityka integracji: zapobieganie wykluczaniu imigrantów w UE współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich i budżetu państwa.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Wychowanie seksualne zgodnie z Konstytucją pozostaje w kompetencjach rodziców, a nie państwa”
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.