Mimo upływu lat nie zmniejsza się liczba uczestników Międzynarodowego Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru w Białymstoku. W tym roku z regionu, kraju i zagranicy wzięło udział 13 tysięcy osób.
Tegorocznemu XI Marszowi towarzyszyło ponad 250 pocztów sztandarowych różnych organizacji, stowarzyszeń i przedsiębiorstw. Mówi Prezes Związku Sybiraków w Białymstoku Tadeusz Chwiedź: „Goście zagraniczni potwierdzili udział w rekordowej liczbie 350 osób z Łotwy, Estonii, Litwy, Białorusi, Ukrainy. Niezależnie od grup zorganizowanych mamy stałych już bywalców, uczestników z Kanady, Florydy, Londynu i nawet z Australii”.
Jedną z takich Sybiraczek jest Irena Prozor, która pierwszy raz przyjechała na Marsz aż z Łotwy: „Teraz mieszkam na Łotwie, ale byłam na Syberii w więzieniu, w łagrach pięć lat. Pracowaliśmy ciężko, piłowaliśmy las, ładowaliśmy wagony. Miałam 17 lat, dostałam wyrok 10 lat. Mój ojciec i starsza siostra mieli wyroki po 25 lat, ale po śmierci Stalina zostaliśmy zwolnieni wszyscy”.
„Dziadek opowiadał nam w tajemnicy, żeby zostało tylko w czterech ścianach, o Katyniu. Nie wolno było rozgłaszać, bo babcia zawsze się bała: przyjdą znowu, wywiozą” – powiedziała Helena Winnicka ze Słupska.
Uczestnicy Marszu wzięli udział w Mszy w kościele Ducha Świętego, której przewodniczył biskup polowy Józef Guzdek. Po liturgii odbyła się uroczystość przy Pomniku – Grobie Nieznanego Sybiraka.
Nie było ono związane z zastąpieniem wcześniejszych świąt pogańskich, jak często się powtarza.
"Pośród zdziwienia ubogich i śpiewu aniołów niebo otwiera się na ziemi".
Świąteczne oświetlenie, muzyka i choinka zostały po raz kolejny odwołane przez wojnę.
Boże Narodzenie jest również okazją do ponownego uświadomienia sobie „cudu ludzkiej wolności”.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.