Abp Adrian Galbas – kim jest nowy metropolita warszawski?

4 listopada 2024 r. papież Franciszek mianował abp. Adriana Galbasa SAC, dotychczasowego arcybiskupa katowickiego, arcybiskupem metropolitą warszawskim. Ingres abp. Galbasa do warszawskiej archikatedry odbędzie się w najbliższą sobotę, 14 grudnia. Nowy metropolita warszawski pochodzi z Bytomia, ma 56 lat, jest pallotynem i doktorem teologii duchowości. Bliska jest mu wizja Kościoła synodalnego, Kościoła, który „wychodzi na peryferie” i jest – jak mówi papież Franciszek – „szpitalem polowym”. Zachęca do jednoznacznego i bezkompromisowego działania w sprawie pedofilii i konkretnego stawania po stronie pokrzywdzonych. Jako najważniejsze zadanie Kościoła w dzisiejszej sytuacji,  postrzega ewangelizację, zwłaszcza ludzi młodych. Wśród biskupów wyróżnia się bardzo wysokim wzrostem i bezpośrednim stylem wypowiedzi.

Na pallotyńskiej niwie

Nowy metropolita warszawski urodził się w Bytomiu w 1968 r. Formację kapłańską odbywał w Stowarzyszeniu Księży Pallotynów, do którego wstąpił w 1987 r., by po sześciu latach złożyć śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął w pallotyńskim Seminarium Duchownym w Ołtarzewie 7 maja 1994 r.

Po rocznej posłudze jako wikariusz w Łodzi, rozpoczął studia teologiczne na KUL. Studiował także w Wyższej Szkole Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa przy tej lubelskiej uczelni. Swoją ścieżkę naukową uwieńczył doktoratem z dziedziny teologii duchowości na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2012 r.).

O swoim powołaniu opowiadał szczerze: „Gdy składałem dokumenty, na pytanie ówczesnego księdza prowincjała, co chciałbym wiedzieć o pallotyńskiej wspólnocie, z całą szczerością zapytałem: co w ogóle pallotyni robią, bo naprawdę nie wiedziałem. Ten się zaśmiał i mówi: wszystko. To myślę: zostanę”.

Do najważniejszych funkcji, które pełnił w swoim macierzystym zgromadzeniu, należała praca prefekta alumnów w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Ołtarzewie i funkcja prowincjała jednej z dwóch pallotyńskich prowincji w Polsce – z siedzibą w Poznaniu, którą sprawował przez 8 lat (od 2011 r.). Ma też doświadczenie duszpasterzowania na parafii, po święceniach był co prawda krótko wikarym w parafii św. Michała Archanioła w Łodzi, ale funkcję proboszcza w pallotyńskiej parafii św. Wawrzyńca w Poznaniu pełnił już przez 8 lat (2003-2011).

Pokój Chrystusowy w herbie

W grudniu 2019 roku ks. Adrian Galbas został mianowany przez Ojca Świętego Franciszka biskupem pomocniczym diecezji ełckiej. Sakrę biskupią przyjął 11 stycznia 2020 roku w katedrze pw. św. Wojciecha w Ełku, a jako zawołanie biskupie wybrał słowa „Pax Christi” (Pokój Chrystusa). W diecezji ełckiej pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Komisji ds. Architektury i Sztuki, odpowiadał też za formację stałą kapłanów z młodszych roczników święceń.

4 grudnia 2021 roku został mianowany arcybiskupem koadiutorem archidiecezji katowickiej, a 31 maja 2023, po przyjęciu przez papieża rezygnacji abp. Wiktora Skworca, został metropolitą katowickim.

17 czerwca 2023 r. odbył się jego ingres do archikatedry Chrystusa Króla w Katowicach. 29 czerwca 2023 r. nowy metropolita katowicki przyjął paliusz z rąk papieża Franciszka.

Wizja Kościoła

Kościół synodalny – to wizja Kościoła bliska abp Adrianowi Galbasowi. „Synodalność, w rozumieniu Soboru Watykańskiego II, bardziej odpowiada naturze Kościoła niż feudalnie praktykowana hierarchiczność” – podkreślał w jednej z rozmów z KAI. Kiedyś przyznał: „Czasem żartuję, że jestem antyklerykalny, bo źle się czuję bez ludzi świeckich. Podziwiam często wysiłek, jaki wkładają w pielęgnowanie swojej wiary. Tu życie rodzinne, tu praca zawodowa, a jeszcze tyle siły, determinacji, by się modlić, spowiadać, rozwijać się duchowo. Księża mogą się uczyć. Ale znam i lubię nie tylko tych z pierwszych ławek. Pan Bóg dał mi też poznać wiele osób, które mają z Nim pod górkę, które są albo wprost niewierzące, albo definiują się jako poszukujący. Czasem są poobrażani na Boga. Ciągnie mnie do nich, bo są bardzo ciekawi i jeśli tylko nie mają w sobie jakiejś antyklerykalnej zadry, która utrudnia dialog, to spotkania z nimi są super. Bardzo pomagają, bo pokazują inne punkty widzenia”.