Nadzieja zawieść nie może

Podczas Nieszporów uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego papież Franciszek mówił: „przygotowując się poprzez Rok Modlitwy do Jubileuszu, wznieśmy nasze serca do Chrystusa, aby stać się piewcami nadziei w cywilizacji naznaczonej zbyt wielką beznadzieją. Naszymi czynami, słowami, codziennymi wyborami, cierpliwością zasiewania odrobiny piękna i dobroci, gdziekolwiek jesteśmy, chcemy opiewać nadzieję, by jej melodia poruszyła struny ludzkości i rozbudziła w sercach radość, rozbudziła odwagę, aby przyjąć życie”. Natomiast w przekazanej Kościołowi bulli, ogłaszającej Jubileusz 2025, zapisał: „Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia” (Spes non confundit, 1).

W liturgii Kościoła, w której słyszymy, że święci są dla nas wzorami postępowania. Ich przykład umacnia nas w dobrym życiu, ich słowa nas pouczają, a ich wstawiennictwo wyprasza nam Bożą opiekę. Szczególne miejsce pośród Świętych zajmuje Maryja. Wpatrywanie się w Jej postać ma służyć przede wszystkim takiemu poznaniu, które prowadzi do naśladowania. To najwyższa forma kultu maryjnego. Matka Pana cała jest dla Chrystusa i dla Boga we wszystkim, cokolwiek możemy o Niej powiedzieć. Widzimy w Niej, jak można w ludzkim życiu stać się zwierciadłem Syna. Ona odpowiada na nasze najważniejsze pytania jako nauczycielka życia chrześcijańskiego. Papież Franciszek naucza, iż „nadzieja znajduje swoje najwznioślejsze świadectwo w Matce Bożej. W Niej widzimy, że nadzieja nie jest łatwowiernym optymizmem, lecz darem łaski w realizmie życia” (SNC 24). Wskazując na obecność Matki w życiu Syna, Papież stwierdza: „To nie przypadek, że pobożność ludowa stale przyzywa Najświętszą Dziewicę jako Stella Maris [tj. Gwiazdę Morza], tytuł wyrażający pewną nadzieję, że w burzliwych wydarzeniach życia Matka Boża przychodzi nam na pomoc, wspiera nas i zaprasza do ufności i do zachowania nadziei” (tamże).

Maryja wzorem swojego życia wlewa w ludzkie serca ufność na drodze wzrastania ku świętości. Główny sposób Jej nauczania to nieustanne wskazywanie na Chrystusa – czyni to kierując naszą uwagę ku swemu Boskiemu Synowi. A naśladowanie Jej sprowadza się w swej istocie do następujących elementów: pozostawanie we wspólnocie, trwanie na modlitwie, nieustanne oczekiwanie na dary Ducha Świętego oraz codzienne wychodzenie z Wieczernika do pracy apostolskiej.