B16 o stylu życia i wiarygodności wierzących

Papież zaznaczył, że fakt, iż Kościół jest dziś powołany do podjęcia dzieła nowej ewangelizacji oznacza intensyfikację działań misyjnych, aby w pełni odpowiedzieć na nakaz Pana Jezusa. Przypomniał, że już II Sobór Watykański dostrzegał wyzwanie przepowiadania Ewangelii w zmieniających się warunkach, aby także i dziś uzasadnić swą wiarę w sytuacji znaczenie różniącej się od przeszłości. „Kryzys, jakiego doświadczamy, nosi cechy wykluczenia Boga z życia ludzi, ogólnej obojętności wobec samej wiary chrześcijańskiej, aż do próby spychania jej na margines życia publicznego” – powiedział papież.

Przypomniał, że w minionych dekadach można jeszcze było znaleźć jakieś ogólne poczucie chrześcijańskie, jednoczące wspólne odczucia całych pokoleń, które dorastały w cieniu wiary kształtującej kulturę. „Niestety dzisiaj jesteśmy świadkami tragedii rozbicia, nie powalającego na wspólne odniesienia. Ponadto, często występuje zjawisko ludzi, którzy chcą należeć do Kościoła, ale są w znacznej mierze kształtowani przez wizję życia sprzeczną z wiarą” – stwierdził Benedykt XVI.

Ojciec Święty zauważył, iż pomimo, że głoszenie Jezusa Chrystusa jawi się dziś jako zadanie znacznie bardziej skomplikowane niż w przeszłości, to jednak nasze zadanie jest takie samo jak na początku dziejów. Nie zmieniła się misja, tak jak też nie powinien ulec zmianie entuzjazm i odwaga, które ożywiały apostołów i pierwszych uczniów. Ich i nas pobudza ten sam Duch Święty, a łaska misji nieustannie potrzebuje nowych ewangelizatorów, którzy potrafią ją przyjąć. „Istnieje dynamiczna ciągłość między przepowiadaniem pierwszych uczniów a naszym” – zaznaczył papież. Podkreślił, że orędzie zbawcze Jezusa Chrystusa potrzebuje dziś odnowionej mocy, aby przekonać współczesnego człowieka. „W związku z tym nowa ewangelizacja powinna zatroszczyć się o znalezienie sposobów bardziej skutecznego głoszenia zbawienia, bez którego życie osobiste tkwi w swych sprzecznościach i pozbawione jest tego, co istotne. „Nawet w przypadku tych, którzy pozostają związani z korzeniami chrześcijańskimi, ale przeżywa trudną relację z nowoczesnością trzeba zrozumieć, że bycie chrześcijaninem nie jest rodzajem ubrania, które nosi się w domu czy na specjalne okazje, ale czymś żywym, obejmującym całe życie człowieka, zdolnym do przyjęcia tego wszystkiego, co jest we współczesności dobre” - powiedział Benedykt XVI.

Papież wyraził nadzieję, że uczestnicy sesji plenarnej Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji wypracują konkretny projekt, który dopomoże Kościołowi w dziele nowej ewangelizacji. „Jeżeli z jednej strony cała społeczność jest powołana do ożywienia ducha misyjnego, by dać nowe przepowiadanie, jakiego oczekują ludzie naszych czasów, to nie można zapominać, że styl życia wierzących potrzebuje autentycznej wiarygodności, tym bardziej przekonującej, o ile bardziej dramatyczna jest sytuacja tych, do których się zwracają” – stwierdził Ojciec Święty. W tym kontekście przytoczył słowa Pawła VI: „Kościół jak najbardziej może ewangelizować świat za pomocą swego postępowania i obyczaju, to jest przez świadectwo potwierdzone życiem; ono jasno uwidacznia jego wierność Panu Jezusowi, ubóstwo, wstrzemięźliwość, wolność od jakiejkolwiek ziemskiej władzy w świecie, a wreszcie świętość” (Adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi, 41).

W pracach pierwszej sesji plenarnej Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji bierze udział m.in. kard. Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich.

Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji została powołana 12 października 2010 r. na mocy motu proprio Benedykta XVI „Ubicumque et semper” (Wszędzie i zawsze). Pierwszym jej przewodniczącym został abp Rino Fisichella.

Wśród zadań Rady są: pogłębienie znaczenia teologicznego i duszpasterskiego nowej ewangelizacji; krzewienie i sprzyjanie, w ścisłej współpracy z zainteresowanymi episkopatami studium, upowszechniania i realizacji Magisterium papieskiego odnoszącego się do tematyki związanej z nową ewangelizacją; zaznajamianie i wspieranie inicjatyw związanych z nową ewangelizacją mające już miejsce w poszczególnych Kościołach partykularnych i promocja realizacji nowych, angażując także zakony oraz stowarzyszenia wiernych oraz nowe wspólnoty; studiowanie i sprzyjanie wykorzystywaniu nowoczesnych form komunikacji jako narzędzi nowej ewangelizacji; krzewienie używania Katechizmu Kościoła Katolickiego, jako istotnego i pełnego sformułowania treści wiary dla ludzi naszych czasów.

W skład dykasterii weszło 19 kardynałów i biskupów.