Na adwentowej drodze

Kierunek Betlejem. Po drodze warto pozostawić zbędne obciążenia, jak pesymizm, narzekanie, czarnowidztwo i inne. Wszystko po to, aby odkrywać nadzieję we wspólnocie oczekujących. Propozycje oferowane przez Kościół - w tym roku wachlarz jest dość bogaty. Warto wybrać coś dla siebie, uwzględniając przy tym realizm swoich możliwości i sił. Nie wszystko da się jednak zaplanować. Mogą zdarzyć się również niespodzianki, jak w przypadku faworytów meczów grupowych na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej odbywających się w Katarze.

Oczekiwanie jest związane z czuwaniem, czyli postawą, która wyraża się skupieniem, wyciszeniem, modlitwą, nawróceniem, miłością i gotowością do działania. Czuwam to znaczy dostrzegam innych, nie zamykam się w sobie. Mogę podjąć jakieś konkretne przedsięwzięcia: dzień bez kłótni, wspólna modlitwa wieczorna, czytanie słowa Bożego, pójście na roraty, jedzenie słodyczy w wybrany dzień, częstsze odwiedziny dziadków, udział w zbiórkach dla potrzebujących, wzajemna pomoc sobie w obowiązkach domowych, dyżury w domowych porządkach, poprawa wyników w scrabble… Pomysłowość ludzka w tym względzie może być niezwykle bogata. Ważne jest to, aby systematycznie pielęgnować w swoim życiu i rozwijać miłość.

Święty Paweł apeluje do swoich słuchaczy: „Rozumiejcie chwilę obecną”. Ten Adwent się nie powtórzy. Trzeba więc go wykorzystać w powstaniu ze snu obojętności i przyzwyczajenia, w pracy nad sobą. Jak przypomina abp Wojciech Polak w liście na Adwent 2022, „sen to symbol życiowego odrętwienia, bierności i wycofania, a także nieumiejętności czytania Bożych znaków w swoim życiu”. Jeśli zatem nie zmobilizujemy się w tym czasie do aktywności w powrocie do Pana, będzie to czas stracony. I choć codzienność wydaje nam się monotonna, szara, przeżywana w pośpiechu, to jednak według św. Faustyny „żadna godzina nie jest podobna do siebie, a więc szarzyzna i monotonia znikają, kiedy patrzę na wszystko okiem wiary. Łaska, która jest dla mnie w tej godzinie, nie powtórzy się w godzinie drugiej. Będzie mi dana w godzinie drugiej, ale już nie ta sama” (Dz. 62).

Adwent jest zatem czasem uwrażliwiania serca. Dlatego warto dokonać konkretnych wyborów: zamiast narzekania – praca, zamiast lenistwa – rozwój, zamiast optymizmu – nadzieja.