Dobre ręce szafarza

Na początku chciałbym zwrócić uwagę, że nikt nie zgłasza takich zastrzeżeń wobec alumnów, czyli studentów wyższego seminarium duchownego, którzy przygotowują się do przyjęcia święceń. A są oni przecież – tak samo jak nadzwyczajni szafarze – osobami świeckimi. Dopiero przyjmując święcenia diakonatu, zostają włączeni do stanu duchownego. Widzimy więc, że to, co w jednym przypadku uznawane jest za normę, w innym traktowane jest jako nadużycie. Tymczasem ręce kleryka i ręce szafarza nadzwyczajnego są tak samo dobre do tego, by udzielać Komunii, jeżeli do posługi tej zostali wyznaczeni przez Kościół. Mówi o tym jasno Kodeks prawa kanonicznego: „Tam, gdzie to doradza konieczność Kościoła, z braku szafarzy, także świeccy, chociażby nie byli lektorami lub akolitami, mogą wykonywać pewne obowiązki w ich zastępstwie, (…) także rozdzielać Komunię Świętą, zgodnie z przepisami prawa” (230, par. 3). Trzeba jednak zwrócić uwagę na dwa nieporozumienia, które mogą się tutaj pojawić.