Santiago de Compostela – przekroczyć próg przeciętności

W przeszłości każdy pielgrzym przybywający do katedry, miał obowiązek dotknąć kolumnę swoją dłonią oraz otrzymywał tu uderzenie rózgą w plecy, jako pokutne napomnienie. Do najcenniejszych obiektów znajdujących się we wnętrzu katedry należy Capilla Major ze złoconym ołtarzem głównym, w którym dominuje potężna, XIII – wieczna, rzeźba św. Jakuba, na ramionach którego znajduje się płaszcz wykonany ze srebrnej blachy i przyozdobiony cennymi klejnotami. W zwyczaju jest, aby pielgrzym objął rękoma i ucałował figurę Apostoła. Pod ołtarzem znajduje się krypta ze srebrnym sarkofagiem, we wnętrzu którego umieszczone są relikwie św. Jakuba. Nieodłącznym elementem nawiedzenia katedry jest udział we Mszy św., podczas której uruchamiana jest największa kadzielnica na świecie (botafumeiro) w momencie, kiedy wierni śpiewają hymn na cześć św. Jakuba.

Botafumeiro waży ponad 70 kg. Tę niezwykłą kadzielnicę z wonnościami wprawia w ruch ośmiu mężczyzn ubranych w historyczne stroje. Botafumeiro wiruje nad głowami zebranych wiernych od jednego sklepienia świątyni do drugiego. Tylko raz, w całej historii, doszło do jej zerwania się. Na szczęście nikt nie ucierpiał, gdyż kadzielnica wypadła z katedry przez witraż i wpadła do fontanny sąsiadującej z sanktuarium św. Jakuba.

Znakiem pielgrzyma, zmierzającego do Santiago, jest muszla. Dzisiaj każdy, kto przybywa do grobu, albo wchodzi na jeden ze szlaków wiodących do Santiago, zaopatruje się w taką białą, dużą muszlę. Niegdyś była ona potwierdzeniem przebytej pielgrzymki do grobu św. Jakuba. Muszlę o takich rozmiarach można spotkać głównie na terenach Galicji. W dawnych czasach muszla służyła pielgrzymom również do czerpania wody lub jako swoisty talerz, na który okoliczni mieszkańcy dawali strawę utrudzonym drogą pielgrzymom.

Muszla, wprawdzie już nie biała, lecz żółta, stała się również oznacznikiem szlaków pielgrzymkowych, które prowadzą do grobu Apostoła. Stąd też pochodzi stwierdzenie: „Za muszelką marsz!”  Po modlitwie przy grobie św. Jakuba pielgrzymi mają zwyczaj udać się do miejsca uważanego przed wiekami za „koniec świata” – na przylądek Finisterre, gdzie palą swe pielgrzymie ubrania i buty lub w ogóle jakąś część ze swego ubrania na znak przemiany. Odtąd stają się nowym człowiekiem.    

Modlitwa

Wszechmogący, wieczny Boże, święty Jakub jako pierwszy z Apostołów przelał krew za Chrystusa, niech Jego mężne wyznanie utwierdza Twój Kościół, a Jego opieka niech mu towarzyszy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.