Celibat został rozeznany przez ojców Kościoła jako dar Boży wspomagający powołanie do kapłaństwa i jest on przyjmowany wolną decyzją przyszłego księdza. Nikt nikogo nie zmusza do wybrania tej drogi.
30-dniowe rekolekcje i doświadczenie życia we Wspólnocie Chemin Neuf (Nowa Droga) we Francji i w Niemczech przyczyniło się do moich nowych spostrzeżeń i refleksji. Wspólnota ma status Publicznego Stowarzyszenia Wiernych i jako takie zostało erygowana przez Arcybiskupa Lyonu. Na łonie Wspólnoty powstał Instytut Zakonny Chemin Neuf zrzeszający kapłanów, siostry i braci konsekrowanych. Wymiar i charyzmat ekumenii wspólnoty pozwala na życie razem braci i sióstr wyznań katolickiego, protestanckiego i prawosławnego. Jest to dziś szczególnie wymownym znakiem jedności apostolskiej misji. Kiedy zapytałem protestancką pastor z Brandenburgii (Niemcy), która również uczestniczyła w tych rekolekcjach, o to jakim według niej pozytywnym doświadczeniem Kościoła katolickiego mógłby się dziś ubogacić Kościół naszych braci protestantów, bez dłuższego zastanowienia oświadczyła: celibat, spowiedź osobista – sakramentalna i sposoby towarzyszenia wszystkim naszym zmysłom w przeżywaniu doświadczenia wiary. Na pytanie dlaczego właśnie celibat? Odpowiedziała, że daje on większą wolność w posłudze we wspólnocie, a przede wszystkim możliwość częstszej i bliższej relacji z Jezusem, Najwyższym Pasterzem.
Astrid Eichler, która jest od 15 lat pastorem siedmiu wspólnot w Brandenburgii (Niemcy) również zdecydowała się na życie w celibacie, aby realizować powołanie pasterza dla królestwa Bożego. Jest autorką książki wydanej w Niemczech pt. „Granice są naszymi możliwościami”. Tytuł nie tylko w przenośni można odnieść do celibatu. Po przeżyciu doświadczenia w kilku wspólnotach m.in. w Chemin Neuf, Astrid pisze pracę na temat modeli życia wspólnotowego i ich pozytywnych możliwościach i szansach w życiu duchowym i działalności misyjnej. Podkreśla szczególny wymiar, owocność i oparcie pasterzy - celibatariuszy we wspólnocie, z którą wspólnie prowadzą działalność apostolską w parafii.
Każde ludzkie serce pragnie i potrzebuje wspólnoty
Prowadzenie parafii przez wspólnotę życia, to właśnie drugi jak się wydaje owocny kierunek, w którym zmierzają dziś poszukiwania owocnej realizacji życia w celibacie kapłańskim. Wspólnota Chemin Neuf od 30 lat swego istnienia wszystkie parafie jakie zlecane są jej przez biskupów prowadzi jako wspólnota. Kapłan nie mieszka sam i nie jest też sam w pracy parafialnej.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).