Celibat został rozeznany przez ojców Kościoła jako dar Boży wspomagający powołanie do kapłaństwa i jest on przyjmowany wolną decyzją przyszłego księdza. Nikt nikogo nie zmusza do wybrania tej drogi.
Nierzadko w parafii funkcjonuje sporo grup czy organizacji parafialnych, które mogłyby stanowić dla duszpasterza zaczątek wspólnoty życia czy zespołu ściśle współpracującego w prowadzeniu parafii. Choć wydaje się to rewolucją, to staje się powoli rzeczywistością Kościoła. Może pomóc nie tylko w radośniejszym przeżywaniu celibatu. Świadectwo wspólnoty życia przemawia dziś do ludzi o wiele mocniej. Miłość wspólnotowa ewangelizuje innych. „Zobaczcie jak oni się miłują” mówiono o pierwszych chrześcijanach.
Każde ludzkie serce pragnie wspólnoty. Jezus też ewangelizował nie sam, ale we wspólnocie uczniów i osób towarzyszących mu, również kobiet, a może i małżeństw, skoro wśród towarzyszących mu kobiet wymienia się „Joannę żonę Chuzy zarządcy u Heroda, Zuzannę i wiele innych” (Łk 8,3). We wspomnianej Adhortacji apostolskiej Ecclesia In Europa Jan Paweł II wyrażając się w tym duchu z Ojcami synodalnymi podkreśla, że bardzo pozytywny wpływ w życiu odnowy parafii mają ruchy kościelne i nowe wspólnoty. Stwierdza on, że szczególnie te ostatnie „pomagają chrześcijanom żyć bardziej radykalnie według Ewangelii, są kolebką powołań i rodzą nowe formy konsekracji, rozwijają przede wszystkim powołanie osób świeckich i pozwalają mu wyrażać się w różnych środowiskach życia, sprzyjają świętości ludu; mogą nieść dobrą Nowinę i napomnienie tym, którzy w inny sposób nie spotkaliby się z Kościołem” (Nr 16).
Duch naszego Pana Jezusa Chrystusa jest przebogaty w różnorodność i ma na pewno w zanadrzu wiele Nowych Dróg dla Kościoła. Potrzeba nam odważniej prosić Go, rozeznawać i odpowiadać na natchnienia, które daje, a potem dzielić się otrzymanymi skarbami dla zbudowania Kościoła.
O Autorze: Urodził się w Zabrzu. Jest Werbistą, 15 lat po święceniach kapłańskich. Pracował 4 lata w parafii Tumbaya - Andy i rok w formacji seminarzystów w Cordoba - Argentyna. Po powrocie do Polski dwa lata w Chludowie k/Poznania praca w formacji seminarzystów – Nowicjat, a następnie studia doktoranckie w zakresie Nauki Społecznej Kościoła na UKW w Warszawie. 3 lata ekonom wspólnoty werbistów w Nysie oraz wikariusz parafialny. W tym czasie przez rok wykładowca w Seminarium Misyjnym Pieniężnie – Nowe Ruchy Kościelne. Autor książki „Pytania o Odnowę w Duchu Świętym” (wyd. M) i „Koronka ku czci Ducha Św. I Jego Siedmiu Darów” (Verbinum). Obecnie czas szabatowy w ramach, którego realizuje kurs odnowy duchowej w Rzymie i 6 miesięczny pobyt we Wspólnocie Chemin Neuf w Berlinie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).