Kustosz myśli papieskiej

Ks. Ireneusz Okarmus: Jest Ksiądz rzecznikiem diecezji, będącym cały czas blisko ks. kard. Stanisława Dziwisza, więc spojrzenie Księdza jest niejako „od środka” wydarzeń, a co za tym idzie – bardziej całościowe, w przeciwieństwie do tych, którzy oceniają naszego metropolitę tylko na podstawie medialnych przekazów. Ksiądz Kardynał w ciągu ostatnich czterech lat wielokrotnie zabierał głos w aktualnych i kontrowersyjnych sprawach moralnych. Która z tych wypowiedzi ma – zdaniem Księdza – największe znaczenie?

Ks. dr Robert Nęcek: – Wszystkie wypowiedzi kard. Dziwisza mają odniesienie do godności osoby ludzkiej. Wtedy, gdy poruszał sprawy aborcji i eutanazji – mówił o godności i wartości życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci, gdy zwracał uwagę na problem związków partnerskich, które miałyby zastąpić małżeństwo lub przynajmniej być z nim zrównane – mówił o godności małżeństwa jako sakramentalnym związku dwóch osób o odmiennej płci, gdy zabierał głos na temat zapłodnienia in vitro – przypominał o prawie dziecka do godnego poczęcia przez akt małżeński. Trudno byłoby wyodrębnić, który głos był najistotniejszy, gdyż wszystkie wypowiedzi dotyczące ludzkiego życia są tak samo ważne.

Czy można zatem powiedzieć, że troska o godność człowieka to podstawowy cel działalności pasterskiej metropolity krakowskiego?
– Dokładnie tak. Gdybyśmy wzięli jakiekolwiek wypowiedzi Księdza Kardynała, to zawsze nawiązują one do godności osoby ludzkiej. W tym kontekście nauczanie metropolity krakowskiego – osadzone na nauczaniu sługi Bożego Jana Pawła II i Benedykta XVI – jest nie tylko adresowane do osób wierzących, ale także do wszystkich ludzi dobrej woli. Chodzi o to, że nauka społeczna Kościoła ma charakter uniwersalny, a zapis o godności osoby ludzkiej znajduje się we wszystkich dokumentach międzynarodowych. Dlatego nauczanie kardynała Dziwisza jest wiernym przekazem uniwersalnego nauczania Kościoła.

Kardynał Dziwisz wypowiadał się wielokrotnie na temat spraw społecznych. Czy można go posądzić, na podstawie jego wypowiedzi, że sympatyzuje z którąś z opcji politycznych?
– Słyszałem głosy posądzające kardynała Dziwisza o wyraźną sympatię do określonej partii politycznej. Dodam, że były to głosy niczym nieuzasadnione. Metropolita krakowski przyjął taki styl posługiwania, jaki przyświecał Janowi Pawłowi II. Kto chciał się z nim spotkać, ten się spotkał. Zatem w kurii krakowskiej gościli przedstawiciele większości partii politycznych. Przy Franciszkańskiej 3 przebywali z wizytą politycy z różnych krajów europejskich, na czele z władzami Parlamentu Europejskiego. Ostatnio chociażby gościli: prezydent Malty, ambasador USA, ambasador Czech i ambasador Irlandii. Gdy ktoś prosi o spotkanie, nie można się przed nim zamknąć jak w twierdzy. Gdy popatrzymy na całokształt sprawy, to zauważymy, że wizja Kościoła w ujęciu krakowskiego biskupa wpisana jest w wizję Jana Pawła II i Benedykta XVI. W tej wizji Kościół nie flirtuje ani z lewicą, ani z prawicą. Stara się jedynie przycinać przerosty w Kościele, które przychodzą raz z lewej, raz z prawej strony. Tymczasem drogą bezpieczną w życiu społecznym jest środek.

Ale to jest niebezpieczne nawiązanie do słynnego powiedzenia prezydenta Wałęsy o podpieraniu lewej nogi.
– To jest interpretacja na sposób polityczny. Przecież, gdy chodzi o zasady etyczne, to wiadomo, że nie złoty środek, lecz bezkompromisowość jest treścią Ewangelii. Z tego punktu widzenia nie da się kard. Dziwisza zakwalifikować do tego czy innego obozu. Bo jeśli w jakimś miejscu głoszona jest nauka sprzeczna ze zdrowym rozsądkiem i porządkiem moralnym, to metropolita daje temu wyraz.