Zmarł bp Stanisław Kędziora

Odszedł w wieku 83 lat, w 60. roku kapłaństwa.

Biskup Kędziora urodził się 6 grudnia 1934 r. w Seligowie (parafia Pszczonów, diecezja łowicka). Jego rodzicami byli Antoni i Tekla (z domu Błędowska). Święcenia kapłańskie otrzymał 3 sierpnia 1958 r. z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Pierwszą parafią, w której pracował jako wikariusz i katecheta, była parafia św. Floriana w Brwinowie.

Czytaj także:

• Biskupi warszawsko-prascy o śp. biskupie Stanisławie
• Gorąco i szczerze kochał kapłaństwo
• Śp. bp Stanisław Kędziora. Galeria zdjęć

Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1971 r. uzyskał doktorat z teologii na podstawie dysertacji "Nauka św. Bernarda z Clairvaux o mistycznym poznaniu Boga".

Od 1965 r. wykładał teologię dogmatyczną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie jednocześnie w latach 1965-1971 pełnił funkcję prefekta, a od 1971 do 1982 roku - wicerektora. W 1976 r. został odznaczony przywilejem rokiety i mantoletu.

Zobacz także:

• Dopełniał cierpień Chrystusa. Msza św. pogrzebowa. Galeria
• Powiedzcie, że odszedł święty. Galeria
• Biskup Stanisław Kędziora spoczął na Cmentarzu Bródzieńskim. Galeria

Od 1982 do 1986 r. był proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Warszawie przy pl. Grzybowskim, a od 1986 r. jednocześnie dziekanem dekanatu Warszawa-Śródmieście. W 1985 r. został członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Warszawskiej.

12 marca 1987 r. został ogłoszony biskupem pomocniczym warszawskim (biskup tytularny Tucci), konsekrowany 25 marca 1987 r. w kolegiacie łowickiej (dziś bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja) przez kard. Józefa Glempa, bp. Władysława Miziołka i bp. Kazimierza Romaniuka. Jako dewizę biskupią przyjął słowa: „Secundum Verbum Tuum” (Według słowa Twego).

Jako biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej i wikariusz generalny był przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów oraz Rady ds. Ekonomicznych.