W 2002 roku papież Jan Paweł II dokonał jej beatyfikacji.
Urodziła się 10 lipca 1910 r. w Możdżanowie koło Ostrowa Wielkopolskiego. Od wczesnej młodości prowadziła głębokie życie religijne. Cechowała ją prawość w postępowaniu, wierność przyjętym zobowiązaniom i miłość bliźniego.
W 1934 r. uzyskała absolutorium i wyjechała do Francji. Zamieszkała u sióstr oblatek. Udział w pielgrzymce do Lourdes zadecydował o jej dalszym życiu. Pozostała u oblatek i rozpoczęła życie zakonne. Jednak na usilne prośby rodziców, po kilku miesiącach wróciła do Polski. Wkrótce zetknęła się z siostrami serafitkami i w 1936 r. wstąpiła do ich poznańskiej wspólnoty. Otrzymała wówczas zakonne imię Sancja. Pracowała jako wychowawczyni, nauczycielka, furtianka i refektarka.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Nie było ono związane z zastąpieniem wcześniejszych świąt pogańskich, jak często się powtarza.
"Pośród zdziwienia ubogich i śpiewu aniołów niebo otwiera się na ziemi".
Świąteczne oświetlenie, muzyka i choinka zostały po raz kolejny odwołane przez wojnę.
Boże Narodzenie jest również okazją do ponownego uświadomienia sobie „cudu ludzkiej wolności”.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.