Relikwie św. Pio i św. Leopolda w Rzymie

W Środę Popielcową papież Franciszek, w Bazylice św. Piotra, roześle misjonarzy miłosierdzia (MV 18). Z tej okazji przywiezione zostaną do Rzymu relikwie dwóch świętych apostołów Bożego miłosierdzia – św. ojca Pio z Pietrelciny i św. Leopolda Mandica. Relikwiarze z ich szczątkami będą w Rzymie od 3 do 11 lutego. Publikujemy program nabożeństw i spotkań, pobytowi relikwii towarzyszących.

Środa, 3 lutego – Kościół św. Wawrzyńca

Godz. 13:00 – powitanie relikwii

Godz. 18:00 – celebracja eucharystyczna

Godz. 21:00 – czuwanie modlitewne

Czwartek, 4 lutego – Kościół św. Wawrzyńca

Godz. 7:30, 11:30, 18:00 – celebracja eucharystyczna

Godz. 20:30 – liturgia pokutna

Godz. 22:00 – Kościół jubileuszowy San Salvatore in Lauro: celebracja eucharystyczna i czuwanie nocne

Piątek, 5 lutego – San Salvatore in Lauro

Godz. 14:00 – celebracja eucharystyczna

Godz. 16:00 – procesja z relikwiami dwóch świętych do Bazyliki św. Piotra

Sobota, 6 lutego

Godz. 12:00 – Plac św. Piotra: Spotkanie grup modlitewnych św. ojca Pio i przesłanie papieża Franciszka

Godz. 14:00 – Bazylika św. Piotra – Wystawienie relikwii świętych dla uczczenia ich przez wiernych

Niedziela, 7 lutego – wtorek, 9 lutego

Relikwie wystawione dla uczczenia przez wiernych w Bazylice św. Piotra

Środa Popielcowa, 10 lutego

Godz. 17:00 – Bazylika św. Piotra: uroczysta liturgia Środy Popielcowej i wysłanie misjonarzy miłosierdzia

Czwartek, 11 lutego

Godz. 7:30 – Bazylika św. Piotra: celebracja eucharystyczna i odesłanie relikwii do miejsca pochodzenia.

Św. ojciec Pio urodził się 25 maja 1887 roku. Na chrzcie otrzymał imię Franciszek. Już w dzieciństwie szukał samotności i często oddawał się modlitwie i rozmyślaniu. W wieku 5 lat objawił mu się po raz pierwszy Jezus. Mając 16 lat, Franciszek przyjął habit kapucyński i otrzymał zakonne imię Pio. Rok później złożył śluby zakonne i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. W 1910 r. przyjął święcenia kapłańskie. Już wtedy miał poważne problemy ze zdrowiem. Pod koniec lipca 1916 roku przybył do San Giovanni Rotondo i tam przebywał aż do śmierci. Zmarł 23 września 1968 roku. Kanonizacji dokonał św. Jan Paweł II 16 czerwca 2002 roku.

Św. Leopold Mandic urodził się 12 maja 1866 w Herceg Novi, a zmarł 30 lipca 1942 w Padwie. Był ostatnim z dwanaściorga dzieci w ubogiej chorwackiej rodzinie Piotra i Karoliny z domu Zarević. Do zakonu kapucynów wstąpił 2 maja 1884 roku w Bassano del Grappa po ukończeniu niższego seminarium w Udine. W zakonie przyjął imię Leopold. Śluby wieczyste złożył w 1888 roku, a święcenia kapłańskie przyjął 20 września 1890 w bazylice Santa Maria della Salute (w Wenecji). Ze względu na jego wzrost (1,35 m) przełożeni odradzali mu posługę jako kaznodzieja i powierzyli mu jako teren misyjny konfesjonał. Sakramentu pokuty sprawował od ośmiu do dwunastu godzin dziennie służąc prostym ludziom, intelektualistom, arystokratom, profesorom, studentom, kapłanom i zakonnikom. Niedoceniany przez współbraci pogardliwie był nazywany "ojcem wszechodpuszczającym". Beatyfikacja spowiednika nastąpiła 34 lata po jego śmierci, 2 maja 1976 i dokonał jej papież Paweł VI, a Jan Paweł II upowszechnił kult świętego Leopolda na cały Kościół w siedem lat później (16 października 1983).