Iskra zza żelaznej kurtyny

Z perspektywy kilkudziesięciu lat jest postrzegany jako jeden z ojców zjednoczonej Europy, chociaż pozostaje prawie w ogóle na kontynencie nieznany. Co więcej, wielu Polaków, a nawet mieszkańcy Wrocławia, którym pasterzował przez kilka lat, nie bardzo zdają sobie sprawę z jego roli w unormowaniu polsko-niemieckich relacji. Orędzia biskupów polskich skierowane do hierarchów kościelnych zza naszej zachodniej granicy to wspaniały przykład wprowadzenia w życie ewangelicznej nauki Chrystusa.

W poprzek podziałów

– Jestem przekonany, że dziedzictwo kard. Kominka w postaci orędzia biskupów polskich do niemieckich jest ważnym elementem dziejów powojennej Europy. To był jeden z prekursorskich aktów jedności europejskiej – mówi Kazimierz Michał Ujazdowski, wrocławski europoseł. Podkreśla, że wyjątkowość dokumentu staje się jeszcze bardziej dostrzegalna, gdy uświadomimy sobie, że powstał za żelazną kurtyną. – Kościół katolicki zdobył się na odwagę wyjścia z propozycją pojednania, ale także wypowiedzenia głośno myśli, których esencją była jedność narodów europejskich na gruncie kultury i wartości chrześcijańskich – dodaje. To dlatego powinniśmy wprowadzić dzieło kard. Kominka do refleksji w UE.

K. M. Ujazdowski nie kryje, że promocja myśli zawartej w orędziu nie jest łatwa. – Po pierwsze, Zachód nie jest zainteresowany doświadczeniem Europy Środkowej, a po drugie rozluźnia się jego związek z dziedzictwem chrześcijańskim – wyjaśnia. Dobrą okazją do rozpoczęcia promocji jest jubileusz wystosowania listu. Już teraz jest przygotowywana publikacja zawierająca jego tekst tłumaczony na kilka języków i opatrzona komentarzem naukowym. Opracowanie ma trafić do wszystkich posłów Parlamentu Europejskiego, wysokich urzędników decydujących o polityce europejskiej oraz do dziennikarzy relacjonujących prace PE jeszcze przed wakacjami. Zorganizujemy sesję naukową poświęconą orędziu – W tej sprawie współpracuję z posłem Janem Olbrychtem z Europejskiej Partii Ludowej. Mamy nadzieję, że do naszych działań dołączą również inni parlamentarzyści, w poprzek podziałów politycznych – zaznacza. K. M. Ujazdowski.

Podzielą się doświadczeniami

Kard. B. Kominek jest postacią szczególnie bliską Błażejowi Duberowi. – Pisałem pracę licencjacką o stosunkach polsko-niemieckich w latach 60. XX w. Nie mogło zabraknąć tam wątku o metropolicie wrocławskim – mówi. Błażej przez całe studia był związany z DA „Maciejówka”. Był inicjatorem i prowadzącym spotkania „Akademii Intelektu”. Dziś jest szefem biura K. M. Ujazdowskiego i prezesem fundacji „Młoda Rzeczpospolita”. – Na czerwiec w Brukseli zaplanowaliśmy „Boleslaw Kominek Youth European Forum” – spotkanie młodych zaangażowanych w życie społeczne swoich krajów. Chcemy wymienić poglądy i doświadczenia, także te, które dotyczą międzynarodowego odbioru naszych narodowych historii – wyjaśnia.

– Pierwszy dzień forum poświęcimy na analizę treści listu z 1965 r. Słowa o przebaczeniu są kluczowe, ale kard. Kominek pisał też odważnie o krzywdach, o tym, by na gruncie prawdy budować nową jakość – tłumaczy. W kolejnym dniu omówione zostaną współczesne wyzwania stojące przed Europą z punktu widzenia młodego pokolenia. W spotkaniu wezmą udział przedstawiciele trzech grup państw: wyszehradzkiej – biorących udział w przemianach w Europie Środkowo-Wschodniej, weimarskiej – czyli tych, którzy mają doświadczenie trudu przełomów związanych z I i II wojną światową oraz bałkańskiej – biorących udział w konflikcie jugosłowiańskim w połowie lat 90. XX w. Konkluzje ze spotkania zostaną przedstawione wszystkim posłom do PE na specjalnej konferencji. – Po powrocie do domów uczestnicy sesji w Brukseli zorganizują spotkania dla lokalnych społeczności i opowiedzą o kard. Kominku swoim rówieśnikom – wyjaśnia.

Druga część forum jest zaplanowana na listopad we Wrocławiu, gdy będą trwały główne obchody 50. rocznicy wystosowania orędzia biskupów polskich do niemieckich. – Naszych przyjaciół zaprosimy, by doświadczyli go- ścinności i powojennego fenomenu stolicy Dolnego Śląska. Mam nadzieję, że kard. Kominek ucieszy się z tego w niebie – kończy z uśmiechem B. Duber.