Panie, otwórz wargi moje

Początek dnia dla niektórych to czas pośpiechu, by na czas wyjść do pracy czy szkoły, jak więc znaleźć ok. 20 min. na brewiarz?

– Pracę rozpoczynam o 6.30, więc wstaję o 5.00 – mówi Wojciech Szołtek z Zielonej Góry. – Wstajemy z żoną razem, by wspólnie rozpocząć dzień modlitwą. To ciężka sprawa, bo wstawać się nie chce, a co dopiero czytać psalmy brewiarza… Udaje się nam tak modlić już dwa lata i póki co, żyjemy – śmieje się uczestnik wspólnoty neokatechumenalnej. Może w tym przypadku poranne wstawanie jest związane z wojskową dyscypliną, ponieważ Wojciech Szołtek jest zawodowym żołnierzem, kapitanem. Inną osobą, która sięga po brewiarz, jest Bogumiła Moskaluk, również z Zielonej Góry. Tutaj jednak sprawa nie jest już tak prosta.

– Niekiedy zdarza się, że przez pośpiech nie mogę spokojnie usiąść, by rano się pomodlić. Część psalmów i modlitw znam już na pamięć, więc odmawiam je, krzątając się po domu – wyznaje dyrektor szkoły, która należy do Odnowy w Duchu Świętym. Tutaj atutem są lata praktyki, a jest ich już kilkanaście. Natomiast Emilia Krawcewicz, tegoroczna maturzystka, z rozbrajającą szczerością przyznaje: – Jeszcze wcześniejsze wstawanie, by odmówić jutrznię, jest poza moim zasięgiem. To sprawa zupełnie beznadziejna. Pomimo tego niewątpliwego trudu wszyscy przyznają, że poranna modlitwa psalmami brewiarza jest piękna i bardzo ważna w ich życiu.

Dobry początek dnia

„Panie, otwórz wargi moje. A usta moje będą głosić Twoją chwałę” – tak każdego dnia rozpoczyna się modlitwa Liturgii godzin. Wypowiadając te słowa, na ustach kreśli się znak krzyża. – Nastraja mnie radością, że pierwszymi słowami, którymi rozpoczynam mój dzień, głoszę chwałę Pana. One określają również stojące przede mną, osobą wierzącą, zadanie – wyznaje Edward Mauduk z Przylepu. Podobnie myśli mieszkanka Świebodzina. – Znajduję w tych modlitwach z Pisma Świętego pociechę, ukierunkowanie na życie, ale i nadzieję. Psalmy mówią o Bożej sile, Jego opiece, o tym, że nie jestem sama. Mam świadomość Bożej obecności – wyznaje Irena Łukawiecka. Jednym z elementów jutrzni, modlitwy porannej, jest Pieśń Zachariasza: „Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, Bo lud swój nawiedził i wyzwolił. (…) Dzięki serdecznej litości naszego Boga, Z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce, By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, Aby nasze kroki skierować na drogę pokoju”. – Zwykle mówimy, że Słońce wschodzi z dołu, znad horyzontu, a tutaj mowa jest, że ono wschodzi z wysokości. Czyli – tak to rozumiem – jest jasność, punkt odniesienia, czyli Słońce, które jest odniesieniem do Boga. To On powinien świecić w naszym życiu i prowadzić do lepszego życia – dzieli się Marcin Kucaba, w którym odzywa się pasja. Jest doktorantem drugiego roku astronomii.

Życiowe psalmy

„Liturgia godzin uświęca człowieka i wielbi Boga. Przez nią bowiem nawiązuje się dialog pomiędzy Bogiem i ludźmi, gdy »Bóg przemawia do swego ludu, a lud odpowiada Bogu śpiewem i modlitwą«. Zbawcze słowo Boga zajmuje ważne miejsce w Liturgii godzin i może ono przynieść uczestnikom obfite owoce uświęcenia” – czytamy w Konstytucji apostolskiej „Pieśń chwały”, którą w 1970 roku papież Paweł VI wprowadził w życie odnowiony brewiarz. – Ta modlitwa bardzo do mnie przemawia. Jest żywym kontaktem z Panem Bogiem, który daje mi odpowiedź na każdą życiową sytuację. Gdy czytam psalmy i inne modlitwy brewiarza, odnoszę je do siebie. Do mojego „tu i teraz” – mówi Irena Łukawiecka. – Tak jest chociażby w przypadku sprawy sądowej, w której sama siebie reprezentuję. W trudnych sytuacjach, gdy słyszę słowa: „Nie martwcie się tym, co i jak macie mówić. Ja sam będę działał i mówił przez was”, to wiem, że Pan Bóg mnie prowadzi – mówi poważnie mieszkanka Świebodzina.