Bóg powierzył kobiecie troskę o człowieka

II. Drogie Siostry!

Dziękujemy za zrządzenie Bożej Opatrzności sprzed 90. laty, jakim było spotkanie Śląska i Polski w jednym organizmie odrodzonej Rzeczypospolitej.

To wydarzenie, a właściwie cały ich splot, było wypadkową wielu czynników, przede wszystkim samodzielnego, propolskiego ruchu Ślązaków, którzy chcieli przyłączenia Śląska do odrodzonej ojczyzny. Ten oddolny ruch miał pierwszego sojusznika w śląskiej rodzinie, która przez wieki przechowywała słowiańską kulturę, pielęgnowała język serca, którym dla większości Ślązaków był język polski, w archaicznej i gwarowej formie.

W wianie odrodzonej Polsce Śląsk i jego mieszkańcy wnieśli nie tylko dobra materialne, ale i duchowe, szacunek dla pracy, rzetelność, silne poczucie przynależności do wspólnoty narodów chrześcijańskich wyrażające się w kulcie św. Wojciecha i św. Stanisława, św. Jacka i św. Jadwigi, w pielgrzymkach na Jasną Górę i na górę św. Anny.

Pamięć o tych wydarzeniach mobilizuje nas - spadkobierców śląskiej ziemi, jej tradycji, kultury, tożsamości i bogactw - do wypowiedzenia wdzięczności tym, którzy poświęcali swoje życie sprawom śląskiej ojcowizny.

Fakty, które wspominam potwierdziła Stolica Apostolska tworząc 9 listopada 1922 Administrację Apostolską polskiego Śląska. To był początek śląskiej, katowickiej diecezji, na które czele stanął w 1925 roku jako pierwszy biskup August Hlond, późniejszy Prymas Polski.

III. Umiłowane Siostry w Chrystusie Panu,

Maryja, przed której obrazem stajemy, jest najdoskonalszym wzorem kobiety. W Niej, która jest „łaski pełna”, to, co kobiece osiągnęło doskonałość, świętość.

Na obrazie piekarskim, podobnie jak i na wielu innych, Maryja jest przedstawiona, jako Matka, która wskazuje na przytulone do Niej Dziecko – Jezusa, Syna Bożego.

To „Hodegetria” - Maryja „wskazująca drogę”. Zwraca naszą uwagę nie na siebie, ale na Zbawiciela, jakby w całej swojej pokorze chciała zachęcić do tego, żebyśmy zrozumieli, że stała się tym, kim jest, ponieważ całe życie ofiarowała Bogu, podporządkowała je odczytywaniu i wypełnianiu Jego Woli. Zdaje się mówić: „To On, [i tylko On], Jezus, jest Drogą, Prawdą i Życiem”, Jemu zaufajcie, za Nim idźcie…”, jak Ja poszłam i się nie zawiodłam. Naśladując mojego Syna odkryjecie swoje własne, kobiece człowieczeństwo, odkryjcie na nowo swoją godność, swoją wartość i swoją siłę…”