W Jerozolimie zabrzmiała ekumeniczna modlitwa o pojednanie, jedność i pokój w Ziemi Świętej. Gospodarzami ósmej już edycji tej nadzwyczajnej modlitwy była wspólnota Kościoła ormiańskokatolickiego.
W wigilię prawosławnych obchodów uroczystości Zesłania Ducha Świętego na ekumenicznym nabożeństwie w Jerozolimie modlono się o pojednanie, jedność i pokój. Nabożeństwo ekumeniczne połączyło elementy liturgii wigilii Zesłania Ducha Świętego z celebracją nieszporów ku czci Trójcy Przenajświętszej. Głównym celebransem był bp Joseph Kelekian, egzarcha patriarchalny Kościoła ormiańskokatolickiego w Jerozolimie, aktywnie wspierany w ormiańskich śpiewach przez przedstawiciela apostolskiego Kościoła ormiańskiego.
Łącząc się w jedności z Kościołami obchodzącymi uroczystość Pięćdziesiątnicy według kalendarza juliańskiego liturgia rozpoczęła się błogosławieństwem czterech stron świata. Zwracając się na wchód, zachód, południe i północ odśpiewano fragment Ewangelii według św. Jana, a po nim specjalny hymn oraz modlitwę błogosławieństwa.
Ósmą nadzwyczajną modlitwę o pojednanie, jedności i pokój transmitowało bezpośrednio 12 stacji telewizyjnych. Dzięki relacji prowadzonej przez Franciszkańskie Centrum Medialne w siedmiu językach (angielski, francuski, włoski, hiszpański, portugalski, arabski i ormiański) we wspólną błagalną modlitwę włączyli się chrześcijanie z czterech kontynentów.
Intencją nadzwyczajnej ekumenicznej modlitwy wszystkich Kościołów było pojednanie, jedność i pokój z Bogiem oraz z braćmi, tak w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. Inicjatywa nadzwyczajnej modlitwy zrodziła się w 2005 r. w Jerozolimie, gdzie wszystkie wspólnoty chrześcijańskie rozpoznają swoje historyczne korzenie. Kościół Jerozolimy, „Matka wszystkich Kościołów”, niesie nadzieję prawdziwego pojednania i pokoju, głosząc światu „nawrócenie i przebaczenie grzechów” w imię Jezusa Chrystusa.
W nadzwyczajnej ekumenicznej modlitwie uczestniczył abp Antonio Franco, nuncjusz apostolski w Ziemi Świętej, oraz przedstawiciele jerozolimskich Kościołów katolickich i wspólnot tradycji wschodniej.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).