Katecheza Soboru
-
Wspólnota ludzka
Są tacy, którzy głosząc zasadę szczodrości i hojności, w istocie jednak zawsze żyją tak, jak gdyby nie troszczyli się zupełnie o potrzeby społeczeństwa.
-
Człowiek godny szacunku
Szacunek i miłość powinny się rozciągnąć także i na tych, którzy w kwestiach społecznych, politycznych lub też religijnych inaczej niż my myślą bądź postępują.
-
Na drodze rozwoju
Moc, której Kościół może udzielić dzisiejszej społeczności ludzkiej, polega na realizowaniu w życiu wiary i miłości, nie zaś na panowaniu osiąganym jedynie ludzkimi środkami.
-
Wolna w posłuszeństwie
Maryja wolną wiarą i posłuszeństwem współpracowała w dziele ludzkiego zbawienia.
-
Doskonałość i postęp
Podstawowym prawem doskonałości ludzkiej, a co za tym idzie przemiany świata, jest nowe przykazanie miłości.
-
Powołany do łączności
Człowiek jest zaproszony do rozmowy z Bogiem już od chwili narodzin: istnieje on bowiem tylko dlatego, że stworzony przez Boga z miłości jest zawsze z miłością zachowywany.
-
Człowiek to brzmi dumnie
Godność człowieka wymaga więc, aby działał on według świadomego i wolnego wyboru, to znaczy osobiście poruszany i kierowany od wewnątrz, a nie pod wpływem ślepego impulsu.
-
Ludzie dwóch społeczności
Uznając wymagania wiary i obdarzeni jej mocą, [świeccy] winni bez wahania, kiedy zajdzie potrzeba, podejmować nowe inicjatywy i je realizować.
-
O tych, co żyją w świecie
Zadaniem ludzi świeckich, z tytułu właściwego im powołania, jest szukanie królestwa Bożego przez zajmowanie się sprawami świeckimi i kierowanie nimi po myśli Bożej.
-
Rozmawiać i świadczyć
Niechaj wszyscy życiem i słowem ukazują, że Kościół ze wszystkimi darami, które w sobie zawiera, przez samą swoją obecność stanowi niewyczerpane źródło tych wartości, których świat współczesny najbardziej potrzebuje.
